Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

cudownie czystej wodzie. Jezioro to o niemal okrągłym kształcie miało przeciętną średnicę około
tysiąca kroków.
Widać było, że w czasie jazdy zbliżyli się o kilka stopńi do równika, ^ gdyż otoczenie jeziora miało
bardziej tropikalną roślinność. Brzegi były okolone trawą dochodzącą do dziesięciu metrów
wysokości. Przylegał do niego las składający się z drzew laurelii, przedzielonych od czasu do
czasu drzewami cribo. Rosły tu nawet palmy caranday, a dalej w tle, gdzie ziemia zawierała więcej
wilgoci, można było dostrzec dziwaczne kształty wysokich jak drzewa aloesów: Rosła tu trawa tak
wysoka i gęsta, że sięgąła koniom do brzucha. Rozmaite ptaki, zwła-szcza kolibry, zamieszkiwały
gałęzie drzew. W trawie widać było ślady zwierząt, a wystarczało tylko zbliżyć się do wody, by
zobaczyć, że roi się tam od ryb.
- ‘Ii~ nie będziemy skazani tylko na ryby - rzekł Geronimo,
194 wskazując na ślady jelenia. - Może uda nam się ustrzelić pieczyste?
- Tbn trop wskazuje, że tutaj kończy się pustynia - odparł brat Jaguar-bo przecieżjelefi nigdy nie
zapuszcza się na pustynne piaski, aIe to nakazuje ostroźność. ‘Tam, gdzie trafia się taka
zwierzyna, można łatwo napotkać większe drapieżniki, których jednak się nie obawiamy. Od
Buenos Aires nie widziałem ani jednego jaguara, a tamten na arenie był tchórzem.
Rozsiodłano konie i puszczono na popas. Potem utworzono dwa oddziały: większy miał łowić
ryby, a mniejszy z Hammerem poszedł szukać magazynu z bronią dla buntowników. Obfitość
roślinności ułatwiła jego odszukanie. Na kryjówce nic nie rosło, tak, że bardzo szybko ją
odnaleziono, chociaż oaza wkoło jeziora była o wiele więksźa niż te, w których dotąd obozowano.
Tajny skład broni odsło-nięto w sposób podobny jak poprzednie, wyjęto zapasy i znów zasy-pano.
_ Opróżniono trzy arsenały. Jednak broń i amunicja, jaką wskutek tego uzyskali, utrudniały dalszą
drogę. Nie można już było myśleć o jeździe w dotychczasowym tempie.
Oddział zajmujący się połowem był w pełni usatysfakcjonowany.
Połów był tak obfity, że z sieci wyjęto tylko największe i najlepsze ryby. ‘Resztę wrzucono z
powrotem do jeziora, ponieważ odtąd można było liczyć także na innego rodzaju pożywienie.
- Fruwają tutaj liczne kolibry, - oświadczył brat Jaguar -zazwy-czaj kołysząc się nad kwiatami. Co
prawda na jesieni i na wiosnę podejmują dalsze podróże, ale lecą tylko przez okolice, gdzie
znajdu-ją pożywienie. Poza tymi ptakami są tu zwiet~żęta czworonożne, które rzadko albo
wcale nie zaglądają na pustynię i przeważnie przebywają w lasach. Wobec tego należy się
spodziewać, że jałową, piaszczystą okolicę mamy za sobą. Jeśli nawet nie od razu trafimy na
zalesiony teren, to w każdym razie możemy liczyć na kwitnące i porośnięte trawą łąki. Panowie
Morgenstern i Kiesewetter słyszeli, jak nasi wrogowie mówili, że do Jeziora Palmowego dociera
się mijając
195
źródła Ryb, Pijawek, Krokodyli i Bliźniąt. Należy się więc spodziewać, że wkrótce tarn
będziemy. Powinni~my zdwoiĆ czujność.
- Dlaczego? - zapytał Geronimo.
- Przecież słyszałeś, że kapitan Pellejo wydał rozkaz, by sprowa-dzono nad Jezioro Palmowe
żołnierzy. Może już tam będą, kiedy przyjdziemy. Jeśli nie odkryjemy ich zawczasu, mogą
nas niespodzie-wanie napaść, chociaż jestem przekonany, że tam jeszcze nie dotarli.
- Skąd takie wnioski? ,
- Bo mają za daleką drogę.
- Nie sądzę. W każdym razie nie dalszą niż my. Od spotkania nad Źródłem Ryb minęto pięć
dni. Wystarczająco dużo czasu, by z Matara, Cachipampa albo Miravilla dotrzeć do okolicy,
gdzie według naszych przypuszczefi znajduje się Jezioro Palmowe.