Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

- Ńie z pułku, nie umiem jeździć konno jak żołnierz.
- A więc z rekwizycj i - rzekł ońcer z porozumiewawczym uśmie-chem. -
Kiedy konie mają być gotowe, wasza miłość?
- Za godzinę.
Kapitan zasalutował i odsżedł: Gdy zjawił się ordynans, by zabraE
, naczynia i przynieść papierosy, Morgenstern zapytał:
- Czy mogę otrzymać moje rzeczy, mój drogi? Ponieważ statek odpływa dopiero po
południu, a ja nie wiedziałem, gdzie się zatrzy-
mam, na razie zostawiłem bagaże na statku. Jest to tobołek, po łacinie
sarcina, w którym znajdują się narzędzia i paczka owinięta w skórę, a
62
zawierająca książki.
- Zaraz wszystko zostanie przyniesione, senior coronel! -z tymi słowami podoficer wyszedł
pospiesznie.
Po upływie kwadransa kapitan wrócił i zameldował, że konie goto-we.
- Ile kosztują? - zapytał Morgenstern.
- Oczywiście nic, wasza miłoś~ - uśmiechnął się oficer.
- Ale j a chcę zapłacić.
- Zoolog nie musi płacić!
- Dlaczego?
-‘Iśiki jest zwyczaj w tym kraju, senior.
- Dziwne! Kraj ten został ucywilizowany przez Hiszpanów, którzy swoją mowę i obyczaje
odziedziczyli od Rzymian: Nigdzie nie czyta-łem, by u tych ostatnich uczeni otrzymywali konie
za darmo. Później będę musiał dokładniej te sprawy przestudiować, chodzi tu bowiem o okres
kulturowo-historyczny wielkiej wagi. Wydaje się, że Argentyna jest jedynym krajem, który
zachował ten piękny zwyczaj. Jest także pod innym względem zachowawczy, gdyż na swoich
pampasach ukry-wa świadków, dowody dawno minionego życia. Nie będę tu mówił o
mastodontach i megatherium, ale muszę jednak pana zapytać, czy miał pan także szczęście
ujrzeć człowieka z trzeciorzędu?
- Z trzeciorzędu? = zapytał kapitan zmieszany. - Czy zechce wasza miłość rozkazać, kogo mam
sobie wyobrazić jako osobę z trzeciorzędu?
- Ja nie rozkazuję tylko proszę. Już w starszych warstwach plio-cenu znaleziono ślady ognia i
narzędzi kamiennych. Później odkryto nawet szkielety ludzkie. Awięc na pampasach istnieli
podobno ludzie już w ~rednim pliocenie, którzy rzecz dziwna mieli przeborowany mostek, a w
kręgosłupie trzynaście kręgów zamiast dwunastu. Możli-we, że my po upływie tysiącleci
będziemy mieli tylko jedenaście, dziesięć, albo jeszcze mniej kręgów, co by mnie wcale nie
zdziwiło.
- ‘ló dowocizi, - rzekł Fritz bardzo poważnie po hiszpafisku - że jeszćze późniejsźy człowiek wcale
nie będzie miał kości.
- Całkiem możliwe - przyznał doktor. -‘Iiransformacja żywych istot trwa nieprzemuanie, choć nie
można sobie wyobrazić przyszłych kształtów. Weźmy dla przykładu ząb niedźwiedzia
jaskiniowego. Czy widział pan już taki ząb, panie kapitanie?
- Nie - odparł kapitan, który już zupełnie nie wiedział, co sądzić o „pułkowniku”.
- T~n ząb, mianowicie ząb trzonowy, jest w ten sposób...
Przerwano mu. Weszło kilku żołnierzy, przynieśli bagaż, który położyli na podłodze i odeszli.
Jeden tobół zawierał dwie motyki i dwie łopaty, a drugi pękł, tak że wypadło z niego kilka książek.
Kapitan ~achylił się służbiście, by je podnieść i położyć na stole. Przy tym wzrok j ego padł na
książkę pod tytułem”Nuwstros prędecesores de los Pampas”, czyli „Świat pietwotny na