Karol May - Skarb In.. - zayo.pl

- Nie dam się tak łatwó ująć! Zastrzelę gambusina i Antonia Perilla, a strzały te będą sygnałem do
rozpoczęcia walki.
- Ale ty będziesz wśród nich. Nie, to zbyt ryzykowne.
- Ja także jestem tego zdania - odezwał się porucznik Verano.
- Już przedtem powiedziałem to bratu Jaguarowi, ale on nie chciał mnie słuchać. Po co oszczędzać
tych drabów zwłaszcza, że jeden z nas musi się do nich udać, ponosząc śmiertelne ryzyko. Oni
wszyscy nie są tego warci. Wystrzelajcie ich, jak tu przybędą, nie pozostawiajcie ani jednego
przy życiu. Abiponi to dzikie bestie, a biali, którzy się do nich przyłączyli, to łajdaćy, a wobec
łajdaków i dzikich bestii nie należy stosować łaski. Jeśli o mnie chodzi, to będę strzelał, kiedy
oni nadejdą.
- Nie, pan tu pozostanie! - odparł brat Jaguar surowym tonem.
- Zna pan już moje zdanie. Mam nadzieję, że uda mi się pojednać oba wrogie dotąd szczepy. Poza
tym chcę gambusina i Perilla ująć żywych, a to się nie uda, jeśli przed wydaniem rozkazu padną
strzały.
- A jeśli będę strzelał?
Hammer ponuro ściągnął brwi.
301
- Wówczas poleje się pańska krew, bo wpakuję panu kulę w głowę.
- Tb znaczy, że mnie pan zamorduje?
-Nie, tylko ukarzę: Jeśli postąpi pan wbrew mojej woli, to będzie pan mordercą, a ja z czystym
sumieniem zabiję pana. Porucznik odwrócił się i odszedł zagniewany. Kiedy był poza zasięgiem
wzroku zebranych, zacisnął pięści i mruknął z wściekłością:
- Że też muszę okazywać posłuszefistwo takiemu człowiekowi!
Oni wszyscy go ubóstwiają, a on zachowuje się wobec mniejak generał wobec rekruta. Ale ja
mimo to zrobię, co zechcę. Należy ich powy-strzelać! Kiedy będzie już po wszystkim, te
dobroduszne głupki nie będą miały nic do powiedzenia. Pierwszy strzał będzie sygnałem do
rozpoczęcia walki, ten pierwszy strzał padnie z mojej strzelby. Brat Jaguar objaśnił dokładnie swój
plan, a potem podszedł do drzewa, gdzie siedzieli doktor Morgenstern i Fritz.
- Czas zająć pozycje - rzekł do małego uczonego. - Wyznaczę wam wasze.
- Świetnie - odparł Fritz zamiast swego pana. - Czy wie pan, gdzie byśmy chcieli zająć miejsce?
- Gdzie?
-‘Tdm, gdzie jest najniebezpieczniej.
- Dlaczego? Skąd ta nagła odwaga?
- Nagła? Przecież ja zawsze jestem śmiały i odważny. A dziś chcemy odpłacić pięknym za
nadobne. Powieszono nas nad krokody-lami! Tizeba to pomścić. Wpadnę na nich jak kot na
stado wróbli, a pan doktor mi przy tym pomoże.
- Wpaść w sam środek wroga? Niech pan tego nie robi. Przydzielę wam miejsce, gdzie
prawdopodobnie nie wyrządzicie szkody. Mówię, prawdopodobnie, bo wcale nie jest pewne,
czy i teraz nie wpadnie panu do głowy jakiś zwariowany pomysł.
- A gdzie znajduje się to miejsce?
- Przy koniach, których nie zabierzemy do doliny. Będziecie ich 302 pilnowali:
- Przy koniach! - zawołał Fritz rozczarowany. - Mamy być , pastuchami, nie bohaterami? Co pan
na to, panie doktorze?
- Tb, że bardzo niechętnie się podporządkuję - odparł uczony.
- Chcemy walczyć i będziemy na pewno równie waleczni jak inni wojownicy.
- Możliwe - rzekł brat Jaguar obojętnie, - ale po tym wszy-stkim, co dotąd z wami przeżyłem,
uważam, że wasza odwaga mogłaby bardziej przyjaciołom niż wrogom zaszkodzić, i dlatego
przydzielam wam takie spokojne zadanie.
-Myśli pan, że we dwóch potrafimy utrzymaćw ryzach takie stado koni? Nie wiem, czy mogę
obiecać, że potrafię tego dokonać.