08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

refert; [292] mea autem ratio haec esse in<br />

dicendo solet, ut, boni quod habeam, id<br />

amplectar, exornem, exaggerem, ibi <strong>com</strong>morer,<br />

ibi habitem, ibi haeream; a malo autem vitioque<br />

causae ita recedam, non ut me id fugere appareat,<br />

sed ut totum bono illo ornando et augendo<br />

dissimulatum obruatur; et, si causa est in<br />

argumentis, firmissima quaeque maxime tueor,<br />

sive plura sunt sive aliquod unum; sin autem in<br />

conciliatione aut in permotione causa est, ad eam<br />

me potissimum partem, quae maxime movere<br />

animos hominum potest, confero. [293] Summa<br />

denique huius generis haec est, ut si in refellendo<br />

adversario firmior esse oratio quam in<br />

confirmandis nostris rebus potest, omnia in illum<br />

tela conferam; si nostra probari facilius, quam<br />

illa redargui possunt, abducere animos a<br />

contraria defensione et ad nostram conor<br />

deducere. [294] Duo denique illa, quae facillima<br />

videntur, quoniam quae difficiliora sunt, non<br />

possum, mihi pro meo iure sumo: unum, ut<br />

molesto aut difficili argumento aut loco non<br />

numquam omnino nihil respondeam, quod<br />

forsitan aliquis iure inriserit; quis enim est, qui id<br />

facere non possit? Sed tamen ego de mea nunc,<br />

non de aliorum facultate disputo confiteorque<br />

me, si quae premat res vehementius, ita cedere<br />

solere, ut non modo non abiecto, sed ne reiecto<br />

quidem scuto fugere videar, sed adhibere<br />

quandam in dicendo speciem atque pompam et<br />

pugnae similem fugam; consistere vero in meo<br />

praesidio sic, ut non fugiendi hostis, sed capiendi<br />

loci causa cessisse videar; [295] alterum est illud,<br />

quod ego maxime oratori cavendum et<br />

providendum puto quodque me sollicitare summe<br />

solet: non tam ut prosim causis, elaborare soleo,<br />

quam ut ne quid obsim; non quin enitendum sit<br />

in utroque, sed tamen multo est turpius oratori<br />

nocuisse videri causae quam non profuisse. Sed<br />

quid hoc loco vos inter vos, Catule?<br />

[LXXIII] An haec, ut sunt contemnenda,<br />

contemnitis?" "Minime" inquit ille "sed Caesar<br />

de isto ipso quiddam velle dicere videbatur." "Me<br />

vero libente" inquit Antonius "dixerit sive<br />

refellendi causa sive quaerendi." [296] Tum<br />

Iulius "ego me hercule," inquit "Antoni, semper<br />

is fui, qui de te oratore sic praedicarem, unum te<br />

in dicendo mihi videri tectissimum propriumque<br />

hoc esse laudis tuae nihil a te umquam esse<br />

127<br />

suelo seguir consiste en amplificar, exornar y<br />

ponderar lo bueno de la causa, insistiendo y<br />

deteniéndome en esto, a la vez que me aparto del<br />

lado malo y desfavorable, no de suerte que parezca<br />

que le eludo, sino de manera que quede oscurecido<br />

y <strong>com</strong>o abrumado por la parte favorable. Si el<br />

interés de la causa está en los argumentos, me<br />

detendré en los más firmes, sean muchos o uno<br />

sólo; pero si lo esencial es atraerse la<br />

benevolencia o excitar la pasión del auditorio,<br />

hago el mayor hincapié en la moción de afectos.<br />

Del mismo modo; si la refutación de las pruebas<br />

del adversario tiene más importancia que la<br />

confirmación de las nuestras, contra él debemos<br />

dirigir todas las armas; pero si es más fácil<br />

<strong>com</strong>probar nuestras razones que redargüir las<br />

suyas, apartemos los ánimos de la defensa del<br />

contrario y hagámosle fijarse en la nuestra. Como<br />

por derecho propio, me valgo de dos recursos que<br />

parecen muy fáciles, porque lo difícil excede<br />

mis fuerzas: el primero consiste en no responder<br />

nada a un argumento molesto o difícil: quizá<br />

alguno se ría de esto, y con razón, porque ¿quién<br />

no puede emplear ese medio? Pero yo hablo de<br />

mis facultades, no de las de los demás, y confieso<br />

que cuando me veo muy apurado suelo retirarme,<br />

pero no arrojando ni separando el escudo, sino con<br />

una fuga semejante a una batalla, y mostrando más<br />

pompa y esplendidez de dicción que nunca;<br />

retraído en suma a mis posiciones, de tal suerte<br />

que parezca que no por huir del enemigo, sino por<br />

mejorar de puesto, me he retirado. Lo segundo,<br />

que el orador debe mirar con mucha atención y<br />

diligencia, y lo que más miro yo, no es tanto el ser<br />

útil a la causa que se defiende, <strong>com</strong>o el no ser<br />

perjudicial, no porque deba desatenderse ninguna<br />

de las dos cosas, sino porque es mucho más<br />

vergonzoso en un orador el perjudicar a su cliente<br />

que el no sacarle victorioso.<br />

»¿Pero qué estáis hablando entre vosotros,<br />

Cátulo? ¿Acaso despreciáis estas cosas, que<br />

realmente son despreciables?<br />

-Nada de eso, respondió Cátulo; pero me parece<br />

que César quiere decirte algo sobre ese particular.<br />

-Con mucho gusto lo oiré, ya sea para refutarme,<br />

ya para preguntarme.<br />

-A fe mía, dijo César, que siempre he dicho de<br />

tí que ningún orador te vencía en prudencia, y que

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!