08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

[343] Virtus autem, quae est per se ipsa<br />

laudabilis et sine qua nihil laudari potest, tamen<br />

habet pluris partis, quarum alia est alia ad<br />

laudationem aptior; sunt enim aliae virtutes, quae<br />

videntur in moribus hominum et quadam<br />

<strong>com</strong>itate ac beneficentia positae; aliae, quae in<br />

ingeni aliqua facultate aut animi magnitudine ac<br />

robore; nam clementia, iustitia, benignitas, fides,<br />

fortitudo in periculis <strong>com</strong>munibus iucunda est<br />

auditu in laudationibus; [344] omnes enim hae<br />

virtutes non tam ipsis, qui eas habent, quam<br />

generi hominum fructuosae putantur. Sapientia et<br />

magnitudo animi, qua omnes res humanae tenues<br />

ac pro nihilo putantur, et in excogitando vis<br />

quaedam ingeni et ipsa eloquentia admirationis<br />

habet non minus, iucunditatis minus: ipsos enim<br />

magis videntur, quos laudamus, quam illos, apud<br />

quos laudamus, ornare ac tueri. Sed tamen in<br />

laudando iungenda sunt etiam haec genera<br />

virtutum; ferunt enim aures hominum cum illa,<br />

quae iucunda et grata, tum etiam illa, quae<br />

mirabilia sunt in virtute, laudari.<br />

[LXXXV] [345] Et quoniam singularum<br />

virtutum sunt certa quaedam officia ac munera et<br />

sua cuique virtuti laus propria debetur, erit<br />

explicandum in laude iustitiae, quid cum fide,<br />

quid cum aequabilitate, quid cum eius modi<br />

aliquo officio is, qui laudabitur, fecerit; itemque<br />

in ceteris res gestae ad cuiusque virtutis genus et<br />

vim et nomen ac<strong>com</strong>modabuntur. [346]<br />

Gratissima autem laus eorum factorum habetur,<br />

quae suscepta videntur a viris fortibus sine<br />

emolumento ac praemio; quae vero etiam cum<br />

labore ac periculo ipsorum, haec habent<br />

uberrimam copiam ad laudandum, quod et dici<br />

ornatissime possunt et audiri facillime; ea enim<br />

denique virtus esse videtur praestantis viri, quae<br />

est fructuosa aliis, ipsi aut laboriosa aut<br />

periculosa aut certe gratuita. Magna etiam illa<br />

Laus et admirabilis videri solet tulisse casus<br />

sapienter adversos, non fractum esse fortuna,<br />

retinuisse in rebus asperis dignitatem; [347]<br />

neque tamen illa non ornant, habiti honores,<br />

decreta virtutis praemia, res gestae iudiciis<br />

hominum <strong>com</strong>probatae; in quibus etiam<br />

felicitatem ipsam deorum immortalium iudicio<br />

tribui laudationis est. Sumendae autem res erunt<br />

aut magnitudine praestabiles aut novitate primae<br />

aut genere ipso singulares; neque enim parvae<br />

138<br />

a<strong>com</strong>odadas que otras para el elogio. Hay virtudes<br />

que parecen consistir en cierto agrado y<br />

benevolencia natural o adquirida con el trato de los<br />

hombres; otras, que se derivan del vigor y grandeza<br />

de alma o de alguna de las más nobles facultades<br />

del espíritu. Por eso la clemencia, la justicia, la<br />

benignidad, la fe, la fortaleza en los peligros<br />

<strong>com</strong>unes, son virtudes que con gusto oímos<br />

celebrar <strong>com</strong>o útiles, no sólo a los que las poseen,<br />

sino a todo el género humano. Por el contrario, la<br />

sabiduría y grandeza del alma que estima en poco<br />

todas las cosas humanas, y la fuerza inventiva del<br />

ingenio, y la misma elocuencia, infunden no<br />

menor admiración, pero sí menos agrado, porque<br />

parece que más bien honramos y queremos<br />

captarnos la benevolencia del personaje elogiado<br />

que de los que oyen el elogio. Tampoco puede<br />

prescindirse de este género de virtudes, ya que los<br />

oídos de los hombres toleran que se ensalce en la<br />

virtud no sólo lo agradable sino también lo<br />

maravilloso.<br />

»Me he extendido algo más de lo que debía sobre<br />

este genero, no tanto por la utilidad forense, que es<br />

la que voy persiguiendo en todo este tratado, sino<br />

para que vierais que si los elogios entran en la<br />

jurisdicción del orador, lo cual nadie niega, es<br />

necesario al orador el conocimiento de todas las<br />

virtudes, y sin él el elogio sería imposible. En<br />

cuanto a los preceptos para vituperar, claro es que<br />

han de tomarse de los vicios contrarios, y también<br />

lo es que, así <strong>com</strong>o no puede elogiarse con<br />

propiedad y abundancia a un hombre de bien sin<br />

el conocimiento de las virtudes, tampoco es<br />

posible reprender y vituperar con bastante acritud<br />

y vehemencia a un malvado sin el conocimiento<br />

de los vicios. De estos lugares <strong>com</strong>unes de<br />

alabanza y vituperio se hace bastante uso en todo<br />

género de causas. Ya sabéis lo que pienso sobre la<br />

invención y disposición. Añadiré algo acerca de la<br />

memoria, para hacer más leve el trabajo de Craso,<br />

y no dejarle nada de que discurrir sino lo<br />

perteneciente al estilo y ornato del discurso.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!