08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

incitarentur et reprimerentur, de historia, de<br />

antiquitate, de administratione rei publicae,<br />

denique de nostro ipso iure civili? Hanc enim<br />

ego omnem scientiam et copiam rerum in tua<br />

prudentia sciebam inesse; in oratoris vero<br />

instrumento tam lautam supellectilem numquam<br />

videram." [166] "Potes igitur, "inquit Crassus" ut<br />

alia omittam innumerabilia et immensa et ad<br />

ipsum tuum ius civile veniam, oratores putare<br />

eos, quos multas horas exspectavit, cum in<br />

campum properaret, et ridens et stomachans P.<br />

Scaevola, cum Hypsaeus maxima voce? plurimis<br />

verbis a M. Crasso praetore contenderet, ut ei,<br />

quem defendebat, causa cadere liceret, Cn. autem<br />

Octavius, homo consularis, non minus longa<br />

oratione recusaret, ne adversarius causa caderet<br />

ac ne is, pro quo ipse diceret, turpi tutelae iudicio<br />

atque omni molestia stultitia adversarii<br />

liberaretur?" [167] "Ego vero istos," inquit -<br />

"memini enim mihi narrare Mucium - non modo<br />

oratoris nomine sed ne foro quidem dignos vix<br />

putarim." "Atqui non defuit illis patronis" inquit<br />

Crassus "eloquentia neque dicendi ratio aut<br />

copia, sed iuris civilis scientia: quod alter plus<br />

lege agendo petebat, quam quantum lex in XII<br />

tabulis permiserat, quod cum impetrasset, causa<br />

caderet; alter iniquum putabat plus secum agi,<br />

quam quod erat in actione; neque intellegebat, si<br />

ita esset actum, litem adversarium perditurum.<br />

[XXXVII] [168] Quid? In his paucis diebus<br />

nonne nobis in tribunali Q. Pompei praetoris<br />

urbani familiaris nostri sedentibus homo ex<br />

numero disertorum postulabat, ut illi, unde<br />

peteretur, vetus atque usitata exceptio daretur<br />

CVIVS PECVNIAE DIES FVISSET? Quod<br />

petitoris causa <strong>com</strong>paratum esse non intellegebat,<br />

ut, si ille infitiator probasset iudici ante petitam<br />

esse pecuniam, quam esset coepta deberi, petitor<br />

rursus cum peteret, ne exceptione excluderetur,<br />

QVOD EA RES IN IVDICIVM ANTE<br />

VENISSET. [169] Quid ergo hoc fieri turpius aut<br />

dici potest, quam eum, qui hanc personam<br />

susceperit, ut amicorum controversias causasque<br />

tueatur, laborantibus succurrat, aegris medeatur,<br />

adflictos excitet, hunc in minimis tenuissimisque<br />

las costumbres, del modo de excitar o reprimir los<br />

ánimos, de la historia, de la antigüedad, de la<br />

administración de la república; finalmente, de<br />

nuestro derecho civil? Sabía yo que poseías toda<br />

esta ciencia y riqueza de noticias, pero nunca vi<br />

tanta esplendidez en ningún otro orador.<br />

-¿Puedes, dijo Craso, emitiendo otras cosas<br />

innumerables y de no escasa importancia, y,<br />

limitándome a ese derecho civil que profesas,<br />

tener por oradores a aquellos a quien se<br />

detenía a oir muchas horas Escévola entre<br />

enojado y risueño, cuando iba hacia el campo<br />

de los <strong>com</strong>icios y oía a Ipseo esforzarse con<br />

muchos gritos y gran verbosidad ante el pretor<br />

Craso, para hacer perder a su cliente la causa,<br />

mientras que Cneo Octavio, varón consular, en un<br />

discurso no menos largo se oponía a que el<br />

adversario perdiese la causa y a que su<br />

defendido se librase del torpe juicio de tutela y de<br />

toda molestia, gracias a la necedad del abogado<br />

contrario? Me acuerdo de habérselo oído<br />

contar a Mucio. A tales abogados los tengo por<br />

indignos, no sólo del nombre de oradores, sino<br />

hasta de presentarse en el foro. Y con todo eso, no<br />

les faltaba elocuencia, ni cierta abundancia, ni<br />

método en el decir, sino conocimiento del<br />

derecho civil, porque el uno, apoyándose en la ley,<br />

pedía más que lo que la ley de las Doce Tablas<br />

permite, y si lo hubiera conseguido, perdía del todo<br />

su causa; al paso que el otro tenía por injusticia<br />

que se le exigiese más de lo que en la acción legal<br />

se contenía, sin entender que, dejando obrar así al<br />

adversario, éste perdería el pleito.<br />

»¡Y qué! en estos pocos días, estando yo en el<br />

tribunal de mi amigo Quinto Pompeyo, pretor<br />

urbano, ¿no pedía uno de esos hombres tenidos<br />

por discretos, que al demandado se le concediese la<br />

antigua y usada excepción, que día se había<br />

señalado para el pago, sin <strong>com</strong>prender que esta<br />

excepción era en favor del demandante, y que<br />

si el deudor probaba ante el juez que se le pedía el<br />

dinero antes que hubiese cumplido el plazo, el<br />

acreedor, al presentar nueva demanda, seria<br />

excluido de la excepción por haber venido<br />

antes este asunto a juicio? Nada más vergonzoso<br />

que contemplar que el que ha tomado a su cargo<br />

defender las causas de sus amigos, ayudar a<br />

los débiles, curar a los enfermos, consolar a los<br />

afligidos, tropiece en las causas más pequeñas y<br />

34

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!