08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

dimittis artem, ut nobis explices, quicquid est<br />

istud, quod tu in dicendo potes; - neque enim<br />

sumus nimis avidi; ista tua mediocri eloquentia<br />

contenti sumus - idque ex te quaerimus, (ut ne<br />

plus nos adsequamur, quam quantulum tu in<br />

dicendo adsecutus es), quoniam, quae a natura<br />

expetenda sunt, ea dicis non nimis deesse nobis,<br />

quid praeterea esse adsumendum putes?"<br />

[XXX] [134] Tum Crassus adridens "quid<br />

censes," inquit "Cotta, nisi studium et ardorem<br />

quendam amoris? sine quo cum in vita nihil<br />

quisquam egregium, tum certe hoc, quod tu<br />

expetis, nemo umquam adsequetur. Neque vero<br />

vos ad eam rem video esse cohortandos, quos,<br />

cum mihi quoque sitis molesti, nimis etiam<br />

flagrare intellego cupiditate. [135] Sed profecto<br />

studia nihil prosunt perveniendi aliquo, nisi illud,<br />

quo eo, quo intendas, ferat deducatque, cognoris.<br />

Qua re quoniam mihi levius quoddam onus<br />

imponitis neque ex me de oratoris arte, sed de<br />

hac mea, quantulacumque est, facultate quaeritis,<br />

exponam vobis non quandam aut perreconditam<br />

aut valde difficilem aut magnificam aut gravem<br />

orationem consuetudinis meae, qua quondam<br />

solitus sum uti, cum mihi in isto studio versari<br />

adulescenti licebat." [136] Tum Sulpicius "o<br />

diem, Cotta, nobis" inquit "optatum! Quod enim<br />

neque precibus umquam nec insidiando nec<br />

speculando adsequi potui, ut, quid Crassus ageret<br />

meditandi aut is dicendi causa, non modo videre<br />

mihi, sed ex eius scriptore et lectore Diphilo<br />

suspicari liceret, id spero nos esse adeptos<br />

omniaque iam ex ipso, quae diu cupimus,<br />

cognituros."<br />

[XXXI] [137] Tum Crassus "atqui arbitror,<br />

Sulpici, cum audieris, non tam te haec<br />

admiraturum, quae dixero, quam existimaturum<br />

tum, cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes<br />

non fuisse nihil enim dicam reconditum, nihil<br />

exspectatione vestra dignum, nihil aut inauditum<br />

vobis aut cuiquam novum. Iam principio, id quod<br />

est homine ingenuo liberaliterque educato<br />

dignum, non negabo me ista omnium <strong>com</strong>munia<br />

et contrita praecepta didicisse: [138] primum<br />

oratoris officium esse dicere ad persuadendum<br />

ac<strong>com</strong>modate; deinde esse omnem orationem aut<br />

de infinitae rei quaestione sine designatione<br />

personarum et temporum aut de re certis in<br />

personis ac temporibus locata; [139] in utraque<br />

rogamos que nos expliques cuál es el<br />

fundamento de tu oratoria. Ya ves, que no pedimos<br />

mucho; nos contentamos con esa tu mediana<br />

elocuencia, aunque no pasemos nunca del grado en<br />

que tú estás. Y ya que afirmas que las cualidades<br />

de naturaleza no nos faltan, dinos qué más<br />

condiciones se requieren.»<br />

Entonces dijo Craso sonriéndose: «¿Piensas, oh<br />

Cota, que para la elocuencia no se requiere un<br />

estudio y vehemente ardor, sin el cual nada<br />

egregio se hace en la vida ni nadie puede conseguir<br />

lo que tanto deseas? Aunque vosotros no necesitáis<br />

de estímulo, y en vuestras mismas porfiadas<br />

instancias conozco vuestra vehemente afición.<br />

Pero no basta el deseo para llegar a ninguna<br />

parte, si no se sabe y conoce el camino. Y<br />

<strong>com</strong>o no me imponéis una carga muy pesada,<br />

ni me preguntáis en general sobre el arte oratoria,<br />

sino sobre esta facultad mía <strong>com</strong>o quiera que ella<br />

sea, os daré una razón, no muy recóndita, difícil,<br />

magnífica ni grave, del método que yo solía usar<br />

cuando en mi adolescencia ejercitaba estos<br />

estudios.»<br />

Entonces dijo Sulpicio: «¡Oh día feliz para<br />

nosotros, Cota! Lo que nunca con ruegos, ni<br />

insinuaciones, ni por medio de Difilo, su lector y<br />

copista, pudimos lograr que nos dijera Craso, es<br />

decir, cómo medita y escribe sus discursos, ahora<br />

vamos a conseguirlo, y a saber lo que por tanto<br />

tiempo hemos estado deseando.<br />

-Antes pienso, oh Sulpicio, dijo Craso, que no te<br />

admirarás tanto de lo que yo diga, <strong>com</strong>o de la<br />

curiosidad que has tenido de oírme. Nada diré<br />

recóndito, nada digno de vuestra expectación,<br />

nada inaudito o nuevo para ninguno de vosotros.<br />

No he de negar que en un principio, <strong>com</strong>o<br />

conviene a todo hombre de buena familia y<br />

liberalmente educado, aprendí esos preceptos<br />

triviales y <strong>com</strong>unes: 1º, que el oficio del orador es<br />

decir de una manera a<strong>com</strong>odada a la persuasión;<br />

2º, que todo discurso es o de cuestión ilimitada sin<br />

designación de tiempo ni personas, o de cuestión<br />

limitada a ciertas personas y tiempos. Aprendí<br />

también que en uno y otro caso, y sea<br />

cualquiera la controversia, se pregunta si la cosa<br />

28

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!