08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

neque se ab indoctissimis neque a doctissimis<br />

legi velle, quod alteri nihil intellegerent, alteri<br />

plus fortasse quam ipse; de quo etiam scripsit<br />

"Persium non curo legere," - hic fuit enim, ut<br />

noramus, omnium fere nostrorum hominum<br />

doctissimus - "Laelium Decumum volo," quem<br />

cognovimus virum bonum et non inlitteratum,<br />

sed nihil ad Persium; sic ego, si iam mihi<br />

disputandum sit de his nostris studiis, nolim<br />

equidem apud rusticos, sed multo minus apud<br />

vos; malo enim non intellegi orationem meam<br />

quam reprehendi."<br />

[VII] [26] Tum Caesar "equidem," inquit<br />

"Catule, iam mihi videor navasse operam, quod<br />

huc venerim; nam haec ipsa recusatio<br />

disputationis disputatio quaedam fuit mihi<br />

quidem periucunda. Sed cur impedimus<br />

Antonium, cuius audio esse partis, ut de tota<br />

eloquentia disserat, quemque iam dudum et Cotta<br />

et Sulpicius exspectat?" [27] "Ego vero" inquit<br />

Crassus "neque Antonium verbum facere patiar<br />

et ipse obmutescam, nisi prius a vobis impetraro"<br />

- "Quidnam?" inquit Catulus. "Vt hic sitis hodie."<br />

Tum, cum ille dubitaret, quod ad fratrem<br />

promiserat, "ego" inquit Iulius "pro utroque<br />

respondeo: sic faciemus; atque ista quidem<br />

condicione, vel ut verbum nullum faceres, me<br />

teneres." [28] Hic Catulus adrisit et simul,<br />

"praecisa" inquit "mihi quidem est dubitatio,<br />

quoniam neque domi imperaram et hic, apud<br />

quem eram futurus, sine mea sententia tam facile<br />

promisit."<br />

Tum omnes oculos in Antonium coniecerunt, et<br />

ille "audite vero, audite," inquit "hominem enim<br />

audietis de schola atque a magistro et Graecis<br />

litteris eruditum, et eo quidem loquar<br />

confidentius, quod Catulus auditor accessit, "cui<br />

non solum nos Latini sermonis, sed etiam Graeci<br />

ipsi solent suae linguae subtilitatem<br />

elegantiamque concedere. [29] Sed quia tamen<br />

hoc totum, quicquid est, sive artificium sive<br />

studium dicendi, nisi accessit os, nullum potest<br />

esse, docebo vos, discipuli, id quod ipse non<br />

didici, quid de omni genere sentiam."<br />

[30] Hic postea quam adriserunt, "res mihi<br />

videtur esse" inquit "facultate praeclara, arte<br />

mediocris; ars enim earum rerum est, quae<br />

me lea Persio, varón el más docto de todos los<br />

nuestros; quiero que me lea Lelio Décimo, hombre<br />

de bien y no literato, pero en nada <strong>com</strong>parable con<br />

Persio.» De igual suerte yo, si tuviera que hablar de<br />

estos estudios nuestros, no quisiera que me oyesen<br />

los rústicos, pero mucho menos los otros; prefiero<br />

que no se entienda mi oración a que se reprenda.»<br />

Entonces dijo César: «En verdad, Cátulo, que no<br />

hemos perdido el tiempo en venir aquí, pues esta<br />

misma recusación de la disputa, es ya una disputa<br />

para mí muy agradable. Pero ¿por qué detenernos<br />

a Antonio, que se ha encargado de discurrir acerca<br />

de toda la elocuencia y a quien Cota y Sulpicio<br />

esperan ávidos hace mucho tiempo?<br />

-Pero yo, dijo Craso, no permitiré a Antonio decir<br />

una palabra, y me callaré yo mismo, si antes no<br />

logro de vosotros una cosa.<br />

-¿Cuál? dijo Cátulo.<br />

-Que hoy os quedéis aquí.»<br />

Y dudando Cátulo si aceptar (porque había<br />

prometido a su hermano pasar el día con él), dijo<br />

Julio: «Yo respondo por los dos; y aunque me<br />

impusieras la condición de no hablar tú una palabra,<br />

me quedaría.» Entonces se sonrió Cátulo, y dijo:<br />

«Ya no queda duda, porque en casa no he mandado<br />

que me esperasen, y César, que me tenía<br />

convidado, ha prometido quedarse, sin consultarme<br />

nada.»<br />

Entonces fijaron todos la vista en Antonio, y éste<br />

dijo: «Escuchad, escuchad: oiréis a un hombre no<br />

salido de la escuela y de los maestros, ni erudito en<br />

letras griegas, y hablaré con tanta más confianza,<br />

cuanto que nos oye Cátulo, a quien no sólo<br />

concedemos nosotros la palma en la pureza y<br />

elegancia de la lengua latina, sino también los<br />

Griegos en la suya. Pero <strong>com</strong>o esto de la oratoria,<br />

sea artificio o estudio, requiere siempre algo de<br />

audacia, os enseñaré, oh discípulos, lo que yo<br />

no aprendí nunca, lo que pienso sobre los<br />

distintos géneros oratorios.» Riéronse todos, y<br />

continuó Antonio: «La facultad oratoria me<br />

parece gran cosa, pero el arte mediano; porque el<br />

acto ha de versar sobre materias que se saben a<br />

65

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!