08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

genera dicendi, id quod haud sciam an tu primus<br />

ostenderis, qui iam diu multo dicis remissius et<br />

lenius quam solebas; neque minus haec tamen<br />

tua gravissimi sermonis lenitas, quam illa summa<br />

vis et contentio probatur: multique oratores<br />

fuerunt, ut illum Scipionem audimus et Laelium,<br />

qui omnia sermone conficerent paulo intentiore,<br />

numquam, ut Ser. Galba, lateribus aut clamore<br />

contenderent. Quod si iam hoc facere non poteris<br />

aut noles, vereris ne tua domus talis et viri et<br />

civis, si a litigiosis hominibus non colatur, a<br />

ceteris deseratur? Equidem tantum absum ab ista<br />

sententia, ut non modo non arbitrer subsidium<br />

senectutis in eorum, qui consultum veniant,<br />

multitudine esse ponendum, sed tamquam<br />

portum aliquem exspectem istam quam tu times,<br />

solitudinem. Subsidium enim bellissimum<br />

existimo esse senectuti otium.<br />

[256] Reliqua vero etiam si adiuvant, historiam<br />

dico et prudentiam iuris publici et antiquitatis<br />

memoriam et exemplorum copiam, si quando<br />

opus erit, a viro optimo et istis rebus<br />

instructissimo, familiari meo Congo mutuabor,<br />

neque repugnabo, quo minus, id quod modo<br />

hortatus es, omnia legant, omnia audiant, in omni<br />

recto studio atque humanitate versentur; sed me<br />

hercule non ita multum spati mihi habere<br />

videntur, si modo ea facere et persequi volent,<br />

quae a te, Crasse, praecepta sunt; qui mihi prope<br />

iam nimis duras leges imponere visus es huic<br />

aetati, sed tamen ad id, quod cupiunt,<br />

adipiscendum prope necessarias. [257] Nam et<br />

subitae ad propositas causas exercitationes et<br />

accuratae ac meditatae <strong>com</strong>mentationes ac stilus<br />

ille tuus, quem tu vere dixisti perfectorem<br />

dicendi esse ac magistrum, multi sudoris est; et<br />

illa orationis suae cum scriptis alienis <strong>com</strong>paratio<br />

et de alieno scripto subita vel laudandi vel<br />

vituperandi vel <strong>com</strong>probandi vel refellendi causa<br />

disputatio non mediocris contentionis est vel ad<br />

memoriam vel ad imitandum.<br />

[LXI] [258] Illud vero fuit horribile, quod me<br />

hercule vereor ne maiorem vim ad deterrendum<br />

habuerit quam ad cohortandum: voluisti enim in<br />

suo genere unum quemque nostrum quasi<br />

quendam esse Roscium; dixistique non tam ea,<br />

quae recta essent, probari, quam quae prava,<br />

fastidiis adhaerescere; quod ego non tam<br />

fastidiose in nobis quam in histrionibus spectari<br />

decir, y quizá has sido tú el primero en<br />

demostrarlo, porque antes solías perorar con<br />

mucho más calor y vehemencia que ahora, y no<br />

menos aplaudimos tu presente serenidad que la<br />

antigua fuerza y el pasado brío.<br />

»Y hubo muchos oradores <strong>com</strong>o Escipion y Lelio<br />

que usaron siempre un tono de voz muy bajo, y no<br />

peroraron <strong>com</strong>o Servio Galba, con toda la fuerza<br />

de sus pulmones. Y aunque no puedas o no quieras<br />

hacer esto, ¿temes por ventura que la casa de un<br />

tan ilustre varón <strong>com</strong>o tú se vea abandonada por<br />

todos, sólo porque dejen de asediarte los litigantes?<br />

Tan lejos estoy de este parecer, que no sólo creo<br />

que no es un alivio para la vejez la multitud de los<br />

que vienen a consultar, sino que espero <strong>com</strong>o un<br />

puerto esa soledad que temes, y pienso que el<br />

mejor refugio en la vejez es la quietud.<br />

»En cuanto a los demás estudios, la historia, el<br />

derecho público, la antigüedad, la abundancia de<br />

ejemplos, podrá pedirlos prestados cuando sea<br />

menester a mi amigo Longino, varón óptimo y<br />

muy sabedor de estas cosas. Y no repugno yo que<br />

los jóvenes, siguiendo tu consejo, lo lean todo, lo<br />

oigan todo y se ejerciten en los estudios de<br />

humanidades, aunque a fe mía que les ha de quedar<br />

poco tiempo si se empeñan en cumplir todos los<br />

preceptos que les has dado, y que me parecen leyes<br />

harto duras para aquella edad, si bien casi<br />

necesarias para alcanzar lo que desean. Porque<br />

esos ejercicios improvisados a propósito de<br />

cualquiera causa, esas reflexiones tan profundas<br />

y meditadas, ese estilo tuyo que llamas maestro<br />

y perfeccionador del bien decir, es obra de<br />

mucho trabajo y sudor; y la <strong>com</strong>paración de los<br />

discursos propios con los ajenos, y las<br />

controversias de repente sobre un libro de otro<br />

para alabarle, vituperarle, <strong>com</strong>probarle o refutarle,<br />

tienen no poca dificultad, ya para la memoria, ya<br />

para la imitación.<br />

Pero lo que es terrible, y creo ¡por Hércules! que<br />

ha de tener más fuerza para desalentar que<br />

para persuadir, es el haber querido tú que cada<br />

uno de nosotros sea en su género otro Roscio,<br />

añadiendo que no agradan tanto las cosas buenas<br />

<strong>com</strong>o las malas fastidian. Pero yo creo que al<br />

orador se le juzga con más benevolencia que a un<br />

histrion. Así son oídos con atención, cuando la<br />

56

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!