08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

idemque in ea civitate plurimos annos princeps<br />

consili publici fuit, idcirco eiusdem hominis<br />

atque artis utraque facultas existimanda est, nec,<br />

si P. Crassus idem fuit eloquens et iuris peritus,<br />

ob eam causam inest in facultate dicendi iuris<br />

civilis scientia. [217] Nam si ut quisque in aliqua<br />

arte et facultate excellens aliam quoque artem<br />

sibi adsumpserit, is perficiet ut, quod praeterea<br />

sciet, id eius, in quo excellet, pars quaedam esse<br />

videatur, licet ista ratione dicamus pila bene et<br />

duodecim scriptis ludere proprium esse iuris<br />

civilis, quoniam utrumque eorum P. Mucius<br />

optime fecerit; eademque ratione dicantur ei quos<br />

physikous Graeci nominant eidem poetae,<br />

quoniam Empedocles physicus egregium poema<br />

fecerit. At hoc ne philosophi quidem ipsi, qui<br />

omnia sicut propria sua esse atque a se possideri<br />

volunt, dicere audent, geometriam aut musicam<br />

philosophi esse, quia Platonem omnes in illis<br />

artibus praestantissimum fuisse fateantur. [218]<br />

Ac si iam placet omnis artis oratori subiungere,<br />

tolerabilius est sic potius dicere, ut, quoniam<br />

dicendi facultas non debeat esse ieiuna atque<br />

nuda, sed aspersa atque distincta multarum rerum<br />

iucunda quadam varietate, sit boni oratoris multa<br />

auribus accepisse, multa vidisse, multa animo et<br />

cogitatione, multa etiam legendo percucurrisse,<br />

neque ea ut sua possedisse sed ut aliena libasse;<br />

fateor enim callidum quendam hunc et nulla in re<br />

tironem ac rudem nec peregrinum atque<br />

hospitem in agendo esse debere.<br />

[LI] [219] Neque vero istis tragoediis tuis, quibus<br />

uti philosophi maxime solent, Crasse, perturbor,<br />

quod ita dixisti, neminem posse eorum mentis,<br />

qui audirent, aut inflammare dicendo aut<br />

inflammatas restinguere, cum eo maxime vis<br />

oratoris magnitudoque cernatur, nisi qui naturam et mores hominum atque<br />

rationes penitus perspexerit, in quo philosophia<br />

sit oratori necessario percipienda; quo in studio<br />

hominum [quoque] ingeniosissimorum<br />

otiosissimorumque totas aetates videmus esse<br />

contritas. Quorum ego copiam magnitudinemque<br />

cognitionis atque artis non modo non contemno,<br />

sed etiam vehementer admiror; nobis tamen, qui<br />

in hoc populo foroque versamur, satis est ea de<br />

motibus animorum et scire et dicere quae non<br />

abhorrent ab hominum moribus. [220] Quis enim<br />

umquam orator magnus et gravis, cum iratum<br />

creer que las dos facultades dependen del<br />

mismo arte: ni porque Publio Craso sea a la vez<br />

orador y jurisperito, deduciremos que la ciencia del<br />

derecho civil sea una parte de la oratoria. Porque<br />

si alguno, eminente en un arte o profesión, se<br />

dedica luego a otra y sobresale también en ella, se<br />

considerará la última <strong>com</strong>o parte de la primera; y<br />

así podríamos decir que la pelota y el juego de<br />

damas son propios del derecho civil, porque en una<br />

y otra cosa se distinguió Publio Mucio, y que<br />

aquellos a quienes los Griegos llaman físicos,<br />

deben llamarse también poetas, porque el físico<br />

Empedocles hizo un espléndido poema. Ni<br />

siquiera los mismos filósofos, que lo reclaman<br />

todo <strong>com</strong>o suyo y se creen poseedores de la ciencia<br />

universal, se atreven a decir que la geometría o la<br />

música sean propias del filósofo, por más que<br />

confiesen que Platón se distinguió mucho en<br />

ambas artes. Y si se quiere hacer entrar todas las<br />

disciplinas en la jurisdicción del orador, más<br />

tolerable fuera decir que la elocuencia no debe<br />

andar pobre y desnuda; sino vestida y<br />

adornada con agradable variedad, y que el buen<br />

orador debe oír, ver, pensar, meditar y leer mucho,<br />

y no poseer estos conocimientos <strong>com</strong>o propios<br />

sino libarlos <strong>com</strong>o ajenos. Confieso que en todo<br />

asunto debe mostrarse el orador sagaz y hábil,<br />

no bisoño, ni rudo, ni peregrino.<br />

»Ni me convencen, oh Craso, esas declamaciones<br />

trágicas de que tanto usan los filósofos y que tú<br />

has usado, queriéndonos probar que nadie<br />

puede encender o calmar los ánimos de los<br />

oyentes (principal efecto y triunfo de la oratoria)<br />

sino conoce la naturaleza y las costumbres e<br />

inclinaciones de los hombres, por lo cual es tan<br />

necesaria al orador la filosofía, en cuyo estudio<br />

vemos que pasan toda su vida hombres<br />

ingeniosísimos, pero muy ociosos.<br />

»Yo, lejos de despreciar, admiro mucho su riqueza<br />

y variedad de conocimientos; pero a nosotros, que<br />

vivimos en el pueblo y en el foro, bástanos saber<br />

y decir de las costumbres de los hombres lo<br />

que nos enseñan las costumbres mismas.<br />

Porque, ¿quién es el orador grave y esclarecido<br />

que, queriendo aquietar al juez contra el adversario<br />

se vio, nunca dudoso por no saber si la ira era un<br />

46

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!