08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

non quo libenter male audiam, sed quia causam<br />

non libenter relinquo, nimium patiens et lentus<br />

existimor; ut, cum te ipsum, Sulpici, obiurgabam,<br />

quod ministratorem peteres, non adversarium; ex<br />

quo etiam illud adsequor, ut, si quis mihi male<br />

dicat, petulans aut plane insanus esse videatur.<br />

[306] In ipsis autem argumentis si quid posueris<br />

aut aperte falsum aut ei, quod dixeris dicturusve<br />

sis, contrarium aut genere ipso remotum ab usu<br />

iudiciorum ac foro, nihilne noceas? Quid multa?<br />

Omnis cura mea solet in hoc versari semper -<br />

dicam enim saepius - si possim ut boni efficiam<br />

aliquid dicendo; sin id minus, ut certe ne quid<br />

mali.<br />

[LXXVI] [307] Itaque nunc illuc redeo, Catule,<br />

in quo tu me paulo ante laudabas, ad ordinem<br />

conlocationemque rerum ac locorum; cuius ratio<br />

est duplex; altera, quam adfert natura causarum,<br />

altera, quae oratorum iudicio et prudentia<br />

<strong>com</strong>paratur: nam ut aliquid ante rem dicamus,<br />

deinde ut rem exponamus, post ut eam probemus<br />

nostris praesidiis confirmandis, contrariis<br />

refutandis, deinde ut concludamus atque ita<br />

peroremus, hoc dicendi natura ipsa praescribit;<br />

[308] ut vero statuamus ea, quae probandi et<br />

docendi causa dicenda sunt quem ad modum<br />

<strong>com</strong>ponamus, id est vel maxime proprium<br />

oratoris prudentiae. Multa enim occurrunt<br />

argumenta; multa, quae in dicendo profutura<br />

videantur; sed eorum partim ita levia sunt, ut<br />

contemnenda sint; partim, etiam si quid habent<br />

adiumenti, sunt non numquam eius modi, ut insit<br />

in eis aliquid viti neque tanti sit illud, quod<br />

prodesse videatur, ut cum aliquo malo<br />

coniungatur; [309] quae autem utilia sunt atque<br />

firma, si ea tamen, ut saepe fit, valde multa sunt,<br />

ea, quae ex eis aut levissima sunt aut aliis<br />

gravioribus consimilia, secerni arbitror oportere<br />

atque ex oratione removeri: equidem cum<br />

conligo argumenta causarum, non tam ea<br />

numerare soleo quam expendere.<br />

[LXXVII] [310] Et quoniam, quod saepe iam<br />

dixi, tribus rebus homines ad nostram sententiam<br />

perducimus, aut docendo aut conciliando aut<br />

permovendo, una ex tribus his rebus res prae<br />

nobis est ferenda, ut nihil aliud nisi docere velle<br />

videamur; reliquae duae, sicuti sanguis in<br />

130<br />

asunto, ¿no le harás con esto ningún daño? De aquí<br />

que yo, no porque guste de que hablen mal de mí,<br />

sino porque no me agrada abandonar la causa,<br />

estoy reputado por hombre sufrido y tranquilo; y<br />

así te reprendía, Sulpicio, porque a<strong>com</strong>etías no al<br />

adversario, sino a su defensor. De esta manera<br />

consigo que si alguno habla mal de mí, pase él por<br />

petulante o casi por loco. En los mismos<br />

argumentos, si pones algo abiertamente falso o<br />

contrario a lo que has dicho y has de decir o<br />

alejado de la práctica forense, ¿no harás ningún<br />

daño con esto? ¿Qué más? Toda mi atención suelo<br />

fijarla siempre en hacer algún bien con mis<br />

discursos, y si esto no lo consigo, a lo menos en no<br />

hacer ningún mal.<br />

»Vuelvo ahora, Catulo, a lo que poco antes<br />

alababas, en mí, al orden y colocación de las<br />

pruebas y argumentos. El método es doble;<br />

depende el primero de la naturaleza de la causa, el<br />

segundo del juicio y prudencia del orador. Porque<br />

el decir algo antes del asunto, el exponer en<br />

seguida, el confirmar nuestro parecer y refutar el<br />

del contrario, el concluir y hacer una peroración,<br />

todo este orden lo dicta la naturaleza misma. Pero<br />

el modo mejor de ordenar las pruebas y los<br />

medios de persuasión, esto es propio solamente de<br />

la prudencia del orador. Muchos argumentos se<br />

ocurren, muchos que parecen aprovechables; pero<br />

parte de ellos son tan leves y de poco momento que<br />

pueden despreciarse; parte, aunque traigan alguna<br />

utilidad, no están exentos de vicio, y es más el<br />

daño que pueden hacer que el bien que pueden<br />

causar. Si los útiles y sólidos son muchos, <strong>com</strong>o<br />

sucede con frecuencia, conviene dejar fuera de la<br />

oración los de menos fuerza o los que no tienen<br />

ninguna. Cuando reúno los argumentos de las<br />

causas, no suelo contarlos, sino pesarlos.<br />

Y <strong>com</strong>o he dicho ya que de tres maneras podemos<br />

inclinar a todos a nuestro parecer, es decir,<br />

enseñando, deleitando y persuadiendo, con todo eso<br />

una sola de estas cosas ha de predominar sobre las<br />

otras, de suerte que parezca que sólo nos<br />

proponemos enseñar: en cuanto al deleite y a la

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!