08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

[XVI] [59] Sed quod erant quidam eique multi,<br />

qui aut in re publica propter ancipitem, quae<br />

non potest esse seiuncta, faciendi dicendique<br />

sapientiam florerent, ut Themistocles, ut<br />

Pericles, ut Theramenes, aut, qui minus ipsi in<br />

re publica versarentur, sed huius tamen<br />

eiusdem sapientiae doctores essent, ut Gorgias,<br />

Thrasymachus, Isocrates, inventi sunt, qui, cum<br />

ipsi doctrina et ingeniis abundarent, a re autem<br />

civili et a negotiis animi quodam iudicio<br />

abhorrerent, hanc dicendi exercitationem<br />

exagitarent atque contemnerent; quorum<br />

princeps Socrates fuit. [60] Is qui omnium<br />

eruditorum testimonio totiusque iudicio<br />

Graeciae cum prudentia et acumine et venustate<br />

et subtilitate tum vero eloquentia, varietate,<br />

copia, quam se cumque in partem dedisset<br />

omnium fuit facile princeps, eisque, qui haec,<br />

quae nunc nos quaerimus, tractarent, agerent,<br />

docerent, cum nomine appellarentur uno, quod<br />

omnis rerum optimarum cognitio atque in eis<br />

exercitatio philosophia nominaretur, hoc<br />

<strong>com</strong>mune nomen eripuit sapienterque sentiendi<br />

et ornate dicendi scientiam re cohaerentis<br />

disputationibus suis separavit; cuius ingenium<br />

variosque sermones immortalitati scriptis suis<br />

Plato tradidit, cum ipse litteram Socrates<br />

nullam reliquisset. [61] Hinc discidium illud<br />

exstitit quasi linguae atque cordis, absurdum<br />

sane et inutile et reprehendendum, ut alii nos<br />

sapere, alii dicere docerent. Nam cum essent<br />

plures orti fere a Socrate, quod ex illius variis<br />

et diversis et in omnem partem diffusis<br />

disputationibus alius aliud apprehenderat,<br />

proseminatae sunt quasi familiae dissentientes<br />

inter se et multum disiunctae et dispares, cum<br />

tamen omnes se philosophi Socraticos et dici<br />

vellent et esse arbitrarentur.<br />

[XVII] [62] Ac primo ab ipso Platone<br />

Aristoteles et Xenocrates, quorum alter<br />

Peripateticorum, alter Academiae nomen<br />

obtinuit, deinde ab Antisthene, qui patientiam<br />

et duritiam in Socratico sermone maxime<br />

adamarat, Cynici primum, deinde Stoici, tum<br />

ab Aristippo, quem illae magis voluptariae<br />

disputationes delectarant, Cyrenaica<br />

philosophia manavit, quam ille et eius posteri<br />

simpliciter defenderunt, hi, qui nunc voluptate<br />

omnia metiuntur, dum verecundius id agunt,<br />

158<br />

»Y <strong>com</strong>o había muchos que florecían en la<br />

república por esa doble sabiduría de bien obrar y de<br />

bien decir, que no puede separarse, y que brilló en<br />

Temístocles, en Pericles y Teramenes, y <strong>com</strong>o había<br />

otros que, sin ejercitarse en el gobierno de la<br />

república, eran preceptores de esa misma<br />

sabiduría, <strong>com</strong>o Gorgias, Trasímaco, Isócrates,<br />

encontráronse también algunos varones en ingenio y<br />

doctrina excelentes, pero que calculadamente se<br />

apartaban de los negocios civiles, y reprendían y<br />

tenían en poco este ejercicio oratorio. El principal<br />

de ellos fue Sócrates, a quien por universal<br />

testimonio de los doctos y juicio de toda la Grecia<br />

nadie venció en prudencia, agudeza, ingenio y<br />

gracia, ni tampoco en variedad y copia de decir,<br />

fuese cual fuese el asunto en que se ejercitara.<br />

Cuando los maestros de quienes hemos hablado,<br />

trataban, enseñaban y disputaban estas materias<br />

retóricas, cuando todos los conocimientos, y entre<br />

ellos el de la oratoria, se llamaban filosofía,<br />

Sócrates les arrebató este nombre <strong>com</strong>ún, y separó<br />

las ciencias antes tan unidas, el discurrir bien, y el<br />

hablar con ornato. Esto hizo en aquellos coloquios y<br />

disputas suyas, que Platón inmortaliza en sus obras,<br />

porque Sócrates no dejó escrita ni una letra. De aquí<br />

esa discordia entre el pensamiento y la lengua,<br />

absurdo ciertamente, inútil y digno de reprensión,<br />

<strong>com</strong>o si a unos estuviera concedido el recto juicio y<br />

a otros el bien decir. Habiendo sido tantos los<br />

discípulos de Sócrates, y conservando todos alguna<br />

parte de su enseñanza esparcida en tantas y tan<br />

variadas discusiones, nacieron de aquí muchas<br />

sectas entre sí discordes, aunque todos sus adeptos<br />

se llamasen socráticos y se tuviesen por fieles<br />

discípulos de Sócrates.<br />

Y primero fueron discípulos de Platón Aristóteles y<br />

Xenócrates, padre el uno de la escuela peripatética, y<br />

el otro de la Academia; fueron después discípulos<br />

de Antístenes (que había tomado de los discursos de<br />

Sócrates la paciencia y la severidad), primero los<br />

cínicos y luego los estoicos. De Aristipo, a quien<br />

agradaban más las disputas sobre el placer, nació la<br />

filosofía cirenáica que él y sus sucesores<br />

defendieron de buena fe, mientras hoy los que lo<br />

miden todo por el deleite, aun cuando con más<br />

delicadeza lo hagan, ni satisfacen a la dignidad

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!