08.05.2013 Views

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

DIÁLOGOS DEL ORADOR - GutenScape.com

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Marco Tulio Cicerón Diálogos del Orador<br />

diligentia; qua una virtute omnes virtutes reliquae<br />

continentur. [151] Nam orationis quidem copia<br />

videmus ut abundent philosophi, qui, ut opinor -<br />

sed tu haec, Catule, melius - nulla dant praecepta<br />

dicendi nec idcirco minus, quaecumque res<br />

proposita est, suscipiunt, de qua copiose et<br />

abundanter loquantur."<br />

[XXXVI] [152] Tum Catulus "est," inquit "ut<br />

dicis, Antoni, ut plerique philosophi nulla tradant<br />

praecepta dicendi et habeant paratum tamen quid<br />

de quaque re dicant; sed Aristoteles, is, quem ego<br />

maxime admiror, posuit quosdam locos, ex<br />

quibus omnis argumenti via non modo ad<br />

philosophorum disputationem, sed etiam ad hanc<br />

orationem, qua in causis utimur, inveniretur; a<br />

quo quidem homine iam dudum, Antoni, non<br />

aberrat oratio tua, sive tu similitudine illius divini<br />

ingeni in eadem incurris vestigia sive etiam illa<br />

ipsa legisti atque didicisti, quod quidem mihi<br />

magis veri simile videtur; plus enim te operae<br />

Graecis dedisse rebus video quam putaramus."<br />

[153] Tum ille "verum" inquit "ex me audies,<br />

Catule: semper ego existimavi iucundiorem et<br />

probabiliorem huic populo oratorem fore, qui<br />

primum quam minimam artifici alicuius, deinde<br />

nullam Graecarum rerum significationem daret:<br />

atque ego idem existimavi pecudis esse, non<br />

hominis, cum tantas res Graeci susciperent,<br />

profiterentur, agerent seseque et videndi res<br />

obscurissimas et bene vivendi et copiose dicendi<br />

rationem daturos hominibus pollicerentur, non<br />

admovere aurem et, si palam audire eos non<br />

auderes, ne minueres apud tuos civis<br />

auctoritatem tuam, subauscultando tamen<br />

excipere voces eorum et procul quid narrarent<br />

attendere. Itaque feci, Catule, et istorum omnium<br />

summatim causas et genera ipsa gustavi."<br />

[XXXVII] [154] "Valde hercule" inquit Catulus<br />

"timide tamquam ad aliquem libidinis scopulum<br />

sic tuam mentem ad philosophiam appulisti,<br />

quam haec civitas aspernata numquam est; nam<br />

et referta quondam Italia Pythagoreorum fuit<br />

tum, cum erat in hac gente magna illa Graecia; ex<br />

quo etiam quidam Numam Pompilium, regem<br />

nostrum, fuisse Pythagoreum ferunt, qui annis<br />

ante permultis fuit quam ipse Pythagoras; quo<br />

etiam maior vir habendus est, quoniam illam<br />

sapientiam constituendae civitatis duobus prope<br />

elegantemente de cualquier asunto que se les<br />

proponga.»<br />

Entonces dijo Cátulo: «Dices bien, Antonio, que<br />

muchos filósofos no dan precepto alguno de<br />

oratoria, sino que tienen preparado siempre algo<br />

que decir en cualquier materia. Pero Aristóteles, a<br />

quien yo admiro mucho, propuso ciertos lugares<br />

<strong>com</strong>unes de los cuales se pueden sacar<br />

argumentos, no sólo para las disputas filosóficas,<br />

sino también para las forenses. Y por cierto que tus<br />

discursos, Antonio, no se alejan mucho de sus<br />

preceptos, o sea que tú, por la semejanza de<br />

ingenio, hayas venido a tropezar en las huellas de<br />

aquel divino filósofo, o sea porque le has leído y<br />

estudiado, lo cual parece más verosímil, ya que te<br />

has dedicado a las letras griegas más de lo que<br />

creímos.<br />

-Te diré la verdad, Cátulo: siempre creí que sería<br />

más agradable al pueblo el orador que manifestase<br />

muy poco artificio y ningún conocimiento de las<br />

letras griegas; pero también juzgué siempre que<br />

era de bestias y no de hombres el no oír a los<br />

Griegos cuando prometen enseñar cosas<br />

oscurísimas, y dar preceptos de buen vivir y de bien<br />

hablar, y no oírlos en público, por el pueril temor<br />

de disminuir nuestra autoridad entre los<br />

conciudadanos, sin perjuicio de atender con<br />

disimulo a lo que dicen. Así lo hice, oh Cátulo, y<br />

así adquirí un conocimiento sumario de las causas y<br />

de los géneros.<br />

-¡Por vida de Hércules! dijo Cátulo, que te has<br />

acercado muy tímidamente, y <strong>com</strong>o si fueras a<br />

tropezar en algún escollo de liviandad, a la<br />

filosofía, la cual nunca fue despreciada entre<br />

nosotros. Porque en otro tiempo estuvo llena de<br />

Pitagóricos Italia, cuando una parte de esta región<br />

se llamaba Magna Grecia, y aun dicen algunos que<br />

nuestro rey Numa Pompilio fue también<br />

pitagórico, siendo así que vivió muchos años antes<br />

que Pitágoras; por lo cual es digno de mayor<br />

admiración el que conociera el arte e constituir<br />

93

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!