Errata Kennisbasis Nederlandse taal Lerarenopleiding ... - Mentorix
Errata Kennisbasis Nederlandse taal Lerarenopleiding ... - Mentorix
Errata Kennisbasis Nederlandse taal Lerarenopleiding ... - Mentorix
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
- Beginsel van de standaarduitspraak: we spellen een woord met de klanken die<br />
we horen in de standaarduitspraak van dat woord.<br />
- Beginsel van de gelijkvormigheid: we spellen een woord of woorddeel zo veel<br />
mogelijk op dezelfde wijze.<br />
- Beginsel van de etymologie: de spelling van een woord wordt soms bepaald<br />
door de herkomst.<br />
Voor het spellingonderwijs zijn deze drie grondregels als volgt geparafraseerd<br />
en verder aangescherpt (Huizenga 2003):<br />
Fonologisch principe<br />
Het hoofdprincipe van de <strong>Nederlandse</strong> spelling. Elk foneem wordt door een<br />
apart grafeem weergegeven: je schrijft het woord zoals het klinkt.<br />
Morfologisch principe<br />
Daarnaast kennen we de regel van de gelijkvormigheid (je schrijft een<br />
woord/voor- achtervoegsel steeds op dezelfde manier: hond vanwege honden)<br />
en de regel van overeenkomst (als woorden op dezelfde manier worden<br />
gevormd, worden ze ook op dezelfde manier geschreven (grootte vanwege<br />
lengte).<br />
Etymologisch principe<br />
De geschiedenis van een woord is bepalend voor de schrijfwijze. We maken in<br />
onze schrijf<strong>taal</strong> verschil tussen ij en ei omdat er vroeger uitspraakverschillen<br />
bestonden.<br />
Syllabisch principe<br />
Syllabes of klankdelen van een woord zijn bepalend voor de spelling ervan.<br />
Eindigt een woorddeel op een lange klank, dan schrijf je die met één klinker,<br />
zoals in poot - poten (verenkelingsregel). Eindigt een woorddeel op een korte<br />
klank, dan volgen er twee medeklinkers, zoals in pot - potten<br />
(verdubbelingsregel).<br />
Zie ook Fonologie; morfologie; spellingcategorieën; schriftsystemen.<br />
9.3.3 Correcte spelling en maatschappelijke status<br />
Omschrijving De correcte spelling als toetssteen voor iemands maatschappelijke status.<br />
Toelichting In het geheel van het <strong>taal</strong>onderwijs is spelling één van de negen domeinen. Kijk<br />
je naar de plaats van spelling in het geheel van <strong>taal</strong>vaardigheden en <strong>taal</strong>kennis<br />
waarover iemand beschikt, dan kun je vaststellen dat het gaat om een klein<br />
onderdeel (verzorging) van de vaardigheid stellen.<br />
Ondanks deze bescheiden plaats van spelling in het geheel van <strong>taal</strong>vaardigheid<br />
staat spelling in het middelpunt van de maatschappelijke aandacht en discussie.<br />
Een paar voorbeelden ter illustratie:<br />
- De enorme aandacht voor het Groot Dictee van de <strong>Nederlandse</strong> Taal. Het<br />
programma is al meer dan tien jaar elk jaar op televisie, met een keur aan<br />
bekende, beschaafde en gestudeerde Nederlanders en Vlamingen.<br />
- Populaire televisiespelletjes over <strong>taal</strong> gaan bijna uitsluitend over spelling, denk<br />
aan Lingo en Tien voor Taal.<br />
- In de discussie over de (gebrekkige) <strong>taal</strong>vaardigheid van aanstaande leraren<br />
gaat het meestal over spellingvaardigheid. Met name die spellingvaardigheid<br />
wordt bij binnenkomst op de pabo getoetst.<br />
De gemiddelde Nederlander lijkt, daarin gesteund door de media,<br />
<strong>taal</strong>vaardigheid vooral te associëren met spelling. En in het verlengde daarvan<br />
wordt correct kunnen spellen in verband gebracht met allerlei aspecten van<br />
maatschappelijke status: een goede speller is <strong>taal</strong>vaardig, beschaafd,<br />
intelligent, enzovoort.<br />
Zie ook Verzorging; spellingattitude; spellinghervorming; communicatieve competentie.<br />
Voetstuk van de Pabo, <strong>Kennisbasis</strong> <strong>Nederlandse</strong> <strong>taal</strong>, pag. 223