Untitled

Krrrr.
L: Ik heb een gaatje in het raam gemaakt en steek er nu
mijn hand doorheen. Sleutel omdraaien. Binnen.
Deur die open- en weer dichtgaat.
L: Ik sta in een chique werkkamer met dik, donkergroen
tapijt. Ik zie een bureau en een leren stoel op een draai­
poot. Het zwarte koffertje naast de kast is volgens mij
een laptop. Aan de muur hangen ingelijste diploma's.
Judge T. Pierre. Waarom moet ik in het huis van een
vooraanstaande rechter coke neerleggen? Ik trek een bu­
reaula open. Alleen maar pennen en een sudoku-puzzel­
boekje. De tweede la is niet veel beter, rekenmachine,
passer ... Derde la. Op slot! Gelukkig heb ik een schroe­
vendraaier.
Gemorrel. La die opengaat.
L: Een schrijfblok met wat vage kreten. Waarschijnlijk kan
ik beter op de laptop kijken. Hoewel. ..
Geritsel van papier.
L: Hier staat dat ex volgens T.P. met voorkennis aandelen
heeft gekocht. Nog een aantekening: niemand lijkt te we­
ten hoeveel vliegvelden, olieraffinaderijen en wapenfabrie­
ken ex al in haar bezit heeft en ...
CX! Dat moest CooperationX zijn!
L: Au ! Shit! Rotzakken.
Stilte.
L: Ik wilde verder lezen, maar dat lukte dus niet meer. Ik
moest en zou ineens opschieten. Die stomme witpakken