Untitled

zaten. Ik moest iets bedenken waardoor de witpakken
geen argwaan zouden krijgen. Denken áls een witpak.
Gehoorzamen.
'Pas altij d goed op je spullen,' zei ik met een monotone
stem. 'Behandel ze nees en laat ze nooit zomaar rond­
slingeren. Ze zijn eigendom van de instelling en van de
groep.'
De mannelijke witpak zuchtte. 'Hou maar op, nu weten
we het wel. Neem je kostbare tasje maar mee.' Toen keek
hij zijn vrouwelijke collega even aan en fluisterde: 'Die
chip maakt een stellee freaks van ze, soms slaan ze wel
erg ver door. '
Ik koos voor de nieuwste film van Steven Spielberg. Bij de
kassa stond een lange rij.
'Haal jij kaares, dan zorgen Seven en ik voor popcorn,'
zei de vrouwelijke witpak tegen de mannelijke.
We staken de hal over en koersten naar de afdeling lek­
kernijen. Us, suikerspinnen, lolly's en chocoladeharten
lagen op hun allervoordeligst uitgestald. Elke snoep­
goedsoort - net als Sneeuwwie - in een eigen glazen
kast. De popcornmachine asemde een misselijkmakende
warme lucht uit. Mijn zenuwen waren tot het uiterste ge­
spannen. Niet te lang wachten. Met maar één lijfWacht
naast me maakte ik twee keer zo veel kans.
'Zout of zoet?' vroeg de verkoopster. Ze droeg een bela­
chelijk roze kroone, alsof ze een jarige kleuter was.
'Zoet. ' Ik draaide mijn hoofd naar links. Daar was ook
nog een zij-ingang. Er kwam een groepje jonge vrouwen
25 5