Untitled

'Je kunt het niet zomaar houden,' zei ze. 'Waar heb je het
gevonden?'
Vanuit mijn ooghoeken zag ik een man in uniform onze
kant opkomen. Ik pakte Lara's arm en sleurde haar mee.
Bi.j de Royal Bank of Scotland besloot ik het anders aan te
pakken.
'Ik wil in mijn kluisje,' zei ik, zonder het sleuteltje te laten
zien.
De pukkelige bankemployé hield zijn hand op. 'Iden­
titeitsbewijs. '
Ik had veel zin om hem over de balie heen te trekken en
hem ter plekke te wurgen. 'Dat heb ik vergeten.'
'Helaas, dan kan ik je niet helpen.' Hij keek langs me
heen naar de volgende klant.
'Ik heb een rijbewijs.' Lara legde het voor hem neer.
Hij krabde aan een puistje op zijn kin en haalde toen een
formulier tevoorschijn. 'Als je hier even wilt tekenen.'
Ze zette een krabbel op het papier.
De bankemployé wees naar een dame in een marine­
blauw mantelpak. 'Mevrouw Coons helpt je verder.'
Ik moest moeite doen om het niet uit te schreeuwen.
Mevrouw Coons bracht ons naar een kamertje. 'Mag ik
het sleuteltje, alsjeblieft. Dan kan ik de box voor je uit het
kluisje halen.'
Mijn hand trilde een beetje. 'Nummer eenendertig.'
Ze nam het niet aan. 'Dat sleuteltje is niet van hier.'
Lara kreunde zachtjes.
'Sorry.' Ik keek naar het sleuteltje alsof ik het nu pas
65