Untitled

pig was ik hem kwij t. Nu maar hopen dat het nog kilo­
meters zou duren voordat hij ergens kon keren.
Ik reed langs de witte pompen en Mitches Market - een
winkel waar ze snacks en nog zo'n duizend andere din­
gen verkochten als ik de reclameborden mocht geloven -
naar de zijkant van het gebouw. Voor de deur van de
heren-wc was nog plaats. Ik zette de motor af en keek in
de achteruitkijkspiegel. Nog steeds geen Mustang. Dit
was het moment.
Plassen! dacht ik op mijn allerhardst, terwijl ik het hand­
schoenenkastje openmaakte - yes, een doosje met EHBO­
spullen. 0 nee, niet aan denken - man, man, wat moet ik
naar de wc. Ik maakte de gordel los, pakte mijn rugzak en
zoog mijn longen vol. Met knikkende knieën stond ik
naast de auto. Als ik maar durfde.
Zodra ik de deur naar de toiletruimte opende, kwam de
urinelucht me tegemoet. Bepaald geen steriele omge­
ving. Ik taxeerde de mogelijkheden en probeerde intus­
sen alleen nog door mijn mond adem te halen. Twee pis­
bakken, één afsluitbare wc en een wastafel. Ik durfde het
niet blind te doen, maar ook niet hier in de wc-ruimte -
er hing dan wel een spiegel maar er zat geen slot op de
deur. Die man van de Mustang zou zeker weten terugko­
men en me tegen kunnen houden. Nee, het moest in de
afsluitbare wc. Mét spiegel.
Ik hield mijn rugzak stevig vast aan het handvat en zwiep­
te hem uit alle macht tegen de spiegel boven de wastafel.
Door de laptop van Lara - ik hoopte maar dat de harde
schijf niet gecrasht was - had de tas voldoende body om
226