Het Leven van Jezus door E. G. White

hem zou kunnen bevrijden, maar toen hij probeerde binnen het bereik van die machtige hand te
komen, weerhield de wil van een ander hem, en werden de woorden van een ander door hem geuit.
De strijd tusen de macht van Satan en zijn eigen verlangen om verlost te zijn, was verschrikkelijk.
Hij Die Satan had overwonnen bij de verzoeking in de woestijn, werd wederom tegenover Zijn
vijand gesteld. De boze geest gebruikte al zijn kracht om Je macht over zijn slachtoffer te behouden.
Wanneer hij hier grond zou verliezen, zou dat betekenen dat hij een overwinning aan Jezus liet.
Het scheen dat de gekwelde man zijn leven zou moeten geven in de strijd met de vijand die de
ondergang van zijn menszijn was geweest. Maar de Heiland sprak met gezag en bevrijdde de
gevangene. De man die bezeten was geweest, stond voor de verbaasde mensen, gelukkig dat hij
verlost was en de macht over zichzelf bezat. Zelfs de boze geest had getuigd van de goddelijke
kracht van Christus.
De man loofde God voor zijn bevrijding. De ogen die nog zo kort geleden hadden gevlamd met
het vuur der waanzin, straalden nu van intelligentie en vloeiden over van tranen van dankbaarheid.
De mensen stonden sprakeloos van verbazing. Zodra ze weer spreken konden, riepen ze uit: “Wat
is dit? Een nieuwe leer met gezag! Ook de onreine geesten geeft Hij bevelen en zij gehoorzamen
Hem”.
De geheime oorzaak van de ziekte die deze man gemaakt had tot een verschrikkelijke aanblik voor
zijn vrienden en een last voor zichzelf, lag in zijn eigen leven. Hij was geboeid geweest door de
genoegens van de zonde en had getracht het leven tot één groot carnaval te maken. Hij had niet
kunnen dromen dat hij een schrik voor de wereld en een blaam voor zijn gezin zou worden. Hij
meende dat hij zijn leven zou kunnen doorbrengen in argeloze dwaasheid. Maar toen hij eenmaal
op het hellende vlak was, daalden zijn voeten snel af. Onmatigheid en wereldzin bedierven de
edele trekken van zijn karakter, en Satan ging hem volkomen beheersen.
Berouw kwam te laat. Op het ogenblik waarop hij zijn rijkdom en genoegens had willen opgeven
om zijn menselijkheid terug te krijgen, was hij hulpeloos in de greep van de boze gekomen. Hij
was zelf naar het terrein van de vijand gegaan en Satan had bezit genomen van al zijn vermogens.
De verleider had hem verlokt met vele aantrekkelijke voorstellingen; maar toen de rampzalige man
eenmaal in zijn macht was, werd de duivel meedogenloos in zijn wreedheid en verschrikkelijk in
zijn boze bezoekingen. Zo zal het gaan met allen die zich overgeven aan de boze; het betoverend
genot van hun vroege en snelle carrière eindigt in de duisternis van wanhoop of de krankzinnigheid
van een verwoeste ziel.
Dezelfde boze geest die Christus verzocht had in de woestijn, en waarvan de krankzinnige van
Kapernaüm bezeten was, beheerste de ongelovige Joden. Maar bij hen nam hij een schijn van
vroomheid aan en trachtte hen te misleiden wat betreft hun motieven voor het verwerpen van de
Heiland. Hun toestand was hopelozer dan die van de bezetene, want zij gevoelden geen behoefte
aan Christus en werden daarom vastgehouden in de kracht van Satan.
152