Het Leven van Jezus door E. G. White

“weet gij nu niet, maar gij zult het later ver-staan”. Petrus kon het niet verdragen te zien dat zijn
Here, van Wie hij geloofde dat Hij de Zoon van God was, de rol van een dienstknecht vervulde.
Zijn gehele ziel kwam in opstand tegen deze vernedering. Hij besefte niet, dat Christus hiertoe in
de wereld was gekomen. Met grote nadruk verklaarde hij: “Gij zult mijn voeten niet wassen in
eeuwigheid!”
Plechtig zei Christus tot Petrus: “Indien Ik u niet was, hebt gij geen deel aan Mij”. De dienst die
Petrus had geweigerd, was het type van een hogere reiniging. Christus was gekomen om de
bezoedeling der zonde van de harten af te wassen. Door te weigeren dat Christus zijn voeten zou
wassen, weigerde Petrus de hogere reiniging die in de lagere besloten lag. In wezen verwierp hij
daardoor zijn Here. Het is niet vernederend voor de Meester, wanneer wij Hem toestaan het werk
van onze reiniging te doen. Ware nederigheid is, het met een dankbaar hart aannemen van iedere
voorziening die om onzentwille is gemaakt en ernstig Christus te dienen.
Na de woorden: “Indien Ik u niet was, hebt gij geen deel aan Mij”, gaf Petrus zijn trots en
eigenzinnigheid gewonnen. Hij kon de gedachte niet verdragen, dat hij van Christus zou kunnen
worden gescheiden; dat zou de dood voor hem hebben betekend. “Here, niet alleen mijn voeten”,
zei hij, “maar ook de handen en het hoofd! Jezus zeide tot hem: Wie gebaad heeft, behoeft zich
(alleen de voeten) te laten wassen, want hij is geheel rein”.
Deze woorden betekenen meer dan lichamelijke reinheid. Christus spreekt nog steeds over de
hogere reiniging, die door de lagere werd geïllustreerd. Hij die uit het bad kwam, was rein, maar
de in sandalen gestoken voeten werden spoedig stoffig en moesten dan weer worden gewassen. Zo
waren Petrus en zijn broeders gewassen in de grote fontein die was geopend voor zonde en
onreinheid. Christus erkende hen als de Zijnen. Maar de verleiding had hen tot zonde gebracht, en
zij hadden nog steeds Zijn reinigende genade van node. Toen Jezus Zich met de linnen doek
omgordde om hen het stof van de voeten te wassen, verlangde Hij door diezelfde daad de
vervreemding, naijver en trots uit hun harten weg te wassen. Dit was van veel meer belang dan het
wassen van hun stoffige voeten. Met de geest die hen toen bezielde, waren zij geen van allen
gereed om met Christus avondmaal te vieren. Slechts als zij in een staat van nederigheid en liefde
waren gebracht, zouden zij gereed zijn deel te hebben ‘aan het pascha maal of te delen in de
gedachtenisviering die Christus op het punt stond in te stellen. Hun harten moesten worden
gereinigd. Trots en zelfzucht brengen tweedracht en haat teweeg, maar dit alles waste Jezus weg
door hun de voeten te wassen. Hun gevoelens veranderden. Terwijl Hij hen aanzag, kon Jezus
zeggen “Gijlieden zijt rein”. Nu waren zij eensgezind in hun liefde voor elkander. Zij waren
nederig geworden en gereed onderwezen te worden. Behalve Judas waren zij allen bereid elkander
de hoogste plaats af te staan. Nu konden zij met nederige, dankbare harten de woorden van Christus
ontvangen.
Evenals Petrus en zijn broeders zijn ook wij gewassen in het bloed van Christus, doch dikwijls
wordt de reinheid van het hart bezoedeld door de aanraking met het kwade. We moeten tot Christus
komen voor Zijn reinigende genade. Petrus deinsde ervoor terug, zijn vuile voeten in aanraking te
brengen met de handen van Zijn Here en Meester; maar hoe dikwijls brengen wij ons zondige,
418