Het Leven van Jezus door E. G. White

Dit zijn de dingen die wij nooit moeten vergeten. De liefde van Jezus, met haar alles overheersende
macht, moet levendig in onze herinnering worden gehouden. Christus heeft deze dienst ingesteld,
opdat deze tot ons hart zou spreken over de liefde Gods, die om onzentwille tot uitdrukking werd
gebracht. Er kan geen eenheid bestaan tussen onze zielen en God dan alleen door Christus. De
eenheid en liefde tussen broeders moeten worden gesmeed en vereeuwigd door de liefde van Jezus.
En niets minder dan de dood van Christus kon Zijn liefde tot een verzoening voor ons maken.
Alleen door Zijn dood kunnen wij met vreugde uitzien naar Zijn tweede komst. Zijn offer is het
middelpunt van onze hoop. Daarop moeten wij ons geloof bouwen.
De inzettingen die wijzen op de vernedering en het lijden van onze Here, worden te veel als een
formaliteit beschouwd. Zij werden met een bepaalde bedoeling gegeven. Onze zintuigen moeten
worden aangespoord om het geheimenis der godzaligheid aan te grijpen. Het is het voorrecht van
allen veel meer te begrijpen van het verzoenend lijden van Christus dan we doen. “Gelijk Mozes
de slang in de woestijn verhoogd heeft”, zó is de Zoon des mensen verhoogd, “opdat een ieder die
gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe”.23 Wij moeten zien op het kruis van Golgotha, waaraan onze
stervende Heiland hangt. Onze eeuwige belangen eisen, dat wij geloof in Christus tonen.
Onze Here heeft gezegd: “Tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en Zijn bloed drinkt,
hebt gij geen leven in uzelf... Want Mijn vlees is ware spijs en Mijn bloed is ware drank”.24 Dit
geldt voor onze vleselijke natuur. Zelfs dit aardse leven danken wij aan de dood van Christus. Het
brood dat wij eten, is gekocht door Zijn gebroken lichaam. Het water dat wij drinken, werd betaald
met Zijn vergoten bloed. Nooit eet iemand, heilige of zondaar, zijn dagelijks voedsel, of hij wordt
gevoed door het lichaam en bloed van Christus. Het kruis van Golgotha heeft op ieder brood zijn
stempel gedrukt. Het wordt weerspiegeld in iedere waterbron. Dit alles heeft Christus, door het
instellen der symbolen van Zijn grote offer, onderwezen. Het licht dat uitstraalt van de
avondmaalsdienst in de opperzaal, maakt de voorzieningen voor ons dagelijks leven heilig. De
gezinsdis wordt de tafel des Heren, en iedere maaltijd een heilige handeling.
En hoeveel te meer zijn de woorden van Christus waar, wat betreft onze geestelijke natuur. Hij
verklaart: “Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven”. Door het leven aan te
nemen dat voor ons aan het kruis van Golgotha werd uitgestort, kunnen wij een geheiligd leven
leiden. En dit leven hebben wij aangenomen door Zijn Woord aan te nemen, door die dingen te
doen die Hij heeft geboden. Op deze wijze worden wij één met Hem. “Wie Mijn vlees eet”, zegt
Hij, “en Mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. Gelijk de levende Vader Mij gezonden heeft
en Ik leef door de Vader, zo zal ook hij die Mij eet, leven door Mij”. Deze tekst is in het bijzonder
van toepassing op het Heilig Avondmaal. Wanneer het geloof het grote offer van de Here
overpeinst, wordt de ziel gelijkgemaakt aan het geestelijk leven van Christus. Die ziel zal door
ieder Avondmaal geestelijke kracht ontvangen. De dienst vormt een levende band waardoor de
gelovige met Christus wordt verbonden, en op deze wijze ook met de Vader. Op een bijzondere
wijze vormt het Avondmaal een verbinding tussen afhankelijke menselijke wezens en God.
Wanneer we het brood en de wijn ontvangen, die een symbool zijn van Christus’ verbroken
lichaam en vergoten bloed, wonen wij in gedachten het Avondmaal in de opperzaal bij. Het schijnt
427