Het Leven van Jezus door E. G. White

werd, zouden zeven voor het geval dat daarin een heel klein insect zou kunnen zijn, dat gerekend
zou moeten worden onder de onreine dieren. Jezus stelde deze kleinzielige eisen tegenover de
grote omvang van hun werkelijke zonden, en zei tot de Farizeeën:”Gij blinde wegwijzers, die de
mug uitzift, maar de kameel doorzwelgt”.
”Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij gelijkt op witte graven, die van
buiten wel schoon schijnen, maar van binnen vol zijn van doodsbeenderen en allerlei onreinheid”.
Zoals het gewitte en prachtig versierde graf de ontbindende resten daarbinnen verborg, zo verborg
de uiterlijke heiligheid van de priesters en de oversten hun ongerechtigheid. Jezus vervolgde:
”Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, gij huichelaars, want gij bouwt de grafsteden der profeten
en verfraait de gedenktekenen der rechtvaardigen, en gij zegt: Indien wij geleefd hadden in de
dagen onzer vaderen, zouden wij met hen geen gemene zaak gemaakt hebben ten opzichte van het
bloed der profeten. Gij getuigt dus van uzelf, dat gij zonen zijt van de moordenaars der profeten”.
Om hun achting te tonen voor de gestorven profeten, beijverden de Joden zich om hun graven te
verfraaien; maar zij trokken geen voordeel uit hun lezingen en sloegen ook geen acht op hun
berispingen.
In de dagen van Christus hechtte men een bijgelovige waarde aan de rustplaatsen van de doden,
en grote sommen geld werden verkwist voor het versieren. In de ogen van God was dit afgoderij.
Door hun ongerechtvaardigde eerbied voor de doden, lieten de Joden zien dat zij niet God
liefhadden boven alles en hun naaste als zichzelf. Dezelfde afgoderij wordt ook heden nog
bedreven. Velen maken zich er schuldig aan, de weduwe en de wees, de zieke en de arme te
verwaarlozen, om dure gedenktekenen te kunnen bouwen voor de doden. Tijd, geld en arbeid
worden rijkelijk aan dit werk besteed, terwijl de plichten tegenover de levenden — plichten die
Christus ons duidelijk heeft opgelegd — nagelaten worden.
De Farizeeën bouwden de graven van de profeten en versierden hun gedenktekenen en zeiden tot
elkander: Indien wij geleefd hadden in de dagen van onze vaderen, zouden wij geen gemene zaak
met hen hebben gemaakt bij het vergieten van het bloed van Gods dienstknechten. Terzelfdertijd
maakten zij plannen om Zijn Zoon het leven te benemen. Dit moet een les zijn voor ons. Het moet
onze ogen openen voor de macht van Satan om de geest die zich afwendt van het licht der waarheid,
te misleiden. Velen volgen het spoor van de Farizeeën. Zij eren hen die voor hun geloof zijn
gestorven. Zij verwonderen zich over de verblindheid van de Joden die Christus verwierpen.
Hadden wij in Zijn tijd geleefd, zo beweren zij, zouden wij met blijdschap Zijn leer hebben
ontvangen; wij zouden nooit gedeeld hebben in de schuld van hen die de Heiland verwierpen. Maar
wanneer gehoorzaamheid aan God zelfopoffering en vernedering eist, dan onderdrukken deze
zelfde mensen hun overtuiging en weigeren te gehoorzamen. Zo leggen zij dezelfde geest aan de
dag als de Farizeeën die door Christus werden veroordeeld.
De Joden hadden geen flauw besef van de verschrikkelijke verantwoordelijkheid die het verwerpen
van Christus met zich meebracht. Vanaf het ogenblik dat het eerste onschuldige bloed werd
vergoten, toen de rechtvaardige Abel viel door de hand van Kaïn, was dezelfde geschiedenis
396