Het Leven van Jezus door E. G. White

uitkomst gebracht zou worden. Hij bevond Zich in gehoorzaamheid aan God in de woestijn, en Hij
wilde geen voedsel krijgen door op de voorstellen van Satan in te gaan. Ten aanschouwe van het
universum getuigde Hij, dat het minder erg is te dragen wat er ook over ons komt, dan op enigerlei
wijze af te wijken van de wil van God.
“Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord dat uit de mond Gods uitgaat”.
Dikwijls wordt de volgeling van Christus gebracht naar een punt waar hij God niet kan dienen
maar wel zijn wereldse belangen kan behartigen. Misschien schijnt het, dat gehoorzaamheid aan
een eenvoudig gebod van God zijn bron van inkomsten zal afsnijden. Satan zou hem willen doen
geloven, dat hij de overtuiging van zijn geweten moet opofferen. Maar het enige waarop we in
deze wereld kunnen vertrouwen, is het Woord van God. “Zoekt eerst Zijn koninkrijk en Zijn
gerechtigheid, en dit alles zal u bovendien geschonken worden”. Zelfs in dit leven is het niet goed
voor ons af te wijken van de wil van onze Vader in de hemel. Wanneer we de kracht van Zijn
Woord leren kennen, zullen we niet ingaan op de voorstellen van Satan om voedsel te verkrijgen
of om ons leven te redden. Onze enige vraag zal luiden: Wat is Gods bevel? En wat is Zijn belofte?
Wanneer we deze dingen weten, zullen we het ene gehoorzamen en het andere vertrouwen.
In het laatste grote conflict in de strijd met Satan zullen zij die God getrouw zijn, bemerken dat
alle aardse hulp voor hen zal worden afgesneden. Omdat ze weigeren in gehoorzaamheid aan
aardse machten Zijn wet te verbreken, zal hun verboden worden te kopen of te verkopen. Ten slotte
zal bevel worden gegeven hen ter dood te brengen. Zie Openb. 13:-. Maar aan degene die
gehoorzaamt, is de belofte gegeven: “Die zal op hoogten wonen; rotsvestingen zullen zijn burcht
wezen; zijn brood is gewis, zijn water verzekerd”. Volgens deze belofte zullen de kinderen Gods
leven. Wanneer de aarde door gebrek ten onder gaat, zullen zij worden gevoed. “In boze tijd zullen
zij niet beschaamd worden, in dagen van hongersnood zullen zij verzadigd worden”.21 De profeet
Habakuk zag die tijd van ellende, en zijn woorden brachten het geloof van de gemeente tot
uitdrukking: “A1 zou de vijgeboom niet bloeien en er geen opbrengst aan de wijnstokken zijn, de
vrucht van de olijfboom teleurstellen; al zouden de akkers geen spijs opleveren, de schapen uit de
kooi verdreven zijn en er geen runderen in de stallingen zijn, nochtans zal ik juichen in de Here,
jubelen in de God van mijn heil”.
Van al de lessen die we kunnen leren uit de eerste grote verzoeking van de Here, is er niet één zo
belangrijk als de les die ons leert dat we onze begeerten en hartstochten moeten beheersen. Door
alle eeuwen heen hebben verzoekingen die een beroep deden op de stoffelijke natuur, de meeste
uitwerking gehad voor het ontaarden en verlagen van het mens-dom. Door onmatigheid tracht
Satan de geestelijke en zedelijke krachten die God aan de mens als een onschatbare gave heeft
gegeven, te verwoesten. Op deze wijze wordt het voor de mens onmogelijk om dingen van
eeuwigheidswaarde op hun juiste waarde te schatten. Door zinnelijkheid en genotzucht tracht
Satan ieder spoor van gelijkenis met God uit de ziel uit te wissen.
De onbeheerste uitspattingen en de daaruit voortvloeiende ziekte en verval die bij de eerste komst
van Christus bestonden, zullen, in een nog sterkere mate van boosaardigheid voor Zijn tweede
komst weer bestaan. Christus verklaart, dat de toestand van de aarde zal zijn als in de dagen voor
64