Het Leven van Jezus door E. G. White

voor de gevolgen die een dergelijke overgave met zich zou kunnen meebrengen. Indien zij deze
overgave niet doen, kunnen ze geen vrede vinden.
Eigenliefde brengt onrust teweeg. Wanneer we wedergeboren zijn, zal hetzelfde gevoelen dat in
Jezus was, in ons zijn, het gevoelen dat Hem ertoe bracht Zich te vernederen, opdat wij behouden
zouden worden. Dan zullen wij niet jagen naar de hoogste plaats. We zullen verlangen aan de
voeten van Jezus te zitten en van Hem te leren. We zullen begrijpen dat de waarde van ons werk
niet bestaat in het maken van uiterlijk vertoon en drukte in deze wereld en in werkzaam en ijverig
zijn in eigen kracht. De waarde van ons werk is evenredig aan de mate van de Heilige Geest, Die
wij ontvangen. Vertrouwen op God brengt groter geestelijke kwaliteiten met zich mee, zodat we
onze ziel kunnen bezitten in lijdzaamheid.
Het juk wordt op de os gelegd om hem te helpen, de lading te trekken en de last te verlichten. Zo
is het ook met het juk van Christus. Wanneer onze wil opgaat in de wil van God en we Zijn gaven
gebruiken om voor anderen tot een zegen te zijn, zullen we bemerken, dat de last des lévens licht
is. Hij die wandelt in de weg van Gods geboden, wandelt in tegenwoordigheid van Christus, en in
Zijn liefde is het hart gerust. Toen Mozes bad: “Maak mij toch Uw wegen bekend, zodat ik U ken”,
antwoordde de Here hem: “Mijn tegenwoordigheid zal met u gaan, en Ik zal u rust geven”. En
door midel van de profeten werd de boodschap gegeven: “Zo zegt de Here: Gaat staan aan de
wegen, en ziet en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg is, opdat gij die gaat, en rust
vindt voor uw ziel”. En Hij zegt: “Och dat gij naar Mijn geboden luisterdet; dan zou uw vrede zijn
als een rivier en uw gerechtigheid als de golven der zee”.
Zij die Christus aan Zijn woord houden en hun ziel aan Zijn hoede overgeven, hun leven aan Zijn
voorschriften, zullen vrede en rust vinden. Niets in de wereld kan hen bedroeven wanneer Jezus
hen verheugd maakt door Zijn aanwezigheid. In volkomen berusting ligt volkomen rust. De Here
zegt: “Standvastige zin bewaart Gij in volkomen vrede, omdat men op U vertrouwt”.’ Ons leven
lijkt misschien verward; maar wanneer we onszelf toevertrouwen aan de wijze Meester, zal Hij
vorm geven aan leven en karakter tot Zijn heerlijkheid. En dat karakter dat het heerlijk karakter
van Christus uitdrukt, zal aangenomen worden in het paradijs Gods. Een vernieuwd geslacht zal
met Hem wandelen, in het wit gekleed, want zij zijn het waardig.
Daar wij door Jezus de rust binnengaan, begint de hemel hier reeds. We geven gehoor aan Zijn
uitnodiging: “Komt, leer van Mij”, en door zo te komen, maken wij een begin met het eeuwige
leven. De hemel is een voortdurend tot God naderen door Christus. Hoe langer we in de hemel der
zaligheid zijn, des te meer en meer van de heerlijkheid daarvan zal ons geopenbaard worden; en
hoe meer we van God weten, des te volkomener zal ons geluk zijn. Wanneer we met Jezus
wandelen in dit leven, zullen we vervuld worden van Zijn liefde, bevredigd door Zijn
aanwezigheid. Alles wat de menselijke natuur bevatten kan, kunnen we hier ontvangen. Maar wat
is dat vergeleken met wat hierna komt? Daar “zijn zij voor de troon van God en zij vereren Hem
dag en nacht in Zijn tempel; en Hij Die op de troon gezeten is, zal Zijn tent over hen uitspreiden.
Zij zullen niet meer hongeren en niet meer dorsten, ook zal de zon niet op hen vallen noch enige
206