Het Leven van Jezus door E. G. White

Maar op hun vraag: “Wie zijt Gij?” antwoordde Jezus: “Wat spreek Ik eigenlijk nog met u?” Dat
wat geopenbaard was in Zijn woorden, was ook geopenbaard in Zijn karakter. Hij was de
belichaming van de waarheden die Hij leerde. “Ik doe niets uit Mijzelf”, vervolgde Hij, “doch Ik
spreek dit, gelijk de Vader Mij geleerd heeft. En Die Mij gezonden heeft, is met Mij. Hij heeft Mij
niet alleen gelaten, want Ik doe altijd wat Hem behaagt”. Hij poogde niet Zijn aanspraak op het
Messiasschap te bewijzen, maar toonde Zijn eenheid met God. Indien hun geest opengestaan had
voor Gods liefde, zouden zij Jezus hebben aangenomen.
Onder Zijn toehoorders werden velen in het geloof tot Hem getrokken, en tot hen zei Hij: “Als gij
in Mijn woord blijft, zijt gij waarlijk discipelen van Mij, en gij zult de waarheid verstaan, en de
waarheid zal u vrijmaken”.
Deze woorden kwetsten de Farizeeën. Zij negeerden het feit, dat het volk reeds lang onder een
vreemd juk doorging, en riepen toornig uit: “Wij zijn Abrahams nageslacht en zijn nooit iemands
slaven geweest; hoe zegt Gij dan: Gij zult vrij worden?”22 Jezus zag deze mensen aan, slaven van
kwaadwilligheid, wier gedachten gericht waren op wraak, en Hij antwoordde bedroefd: “Voorwaar,
voorwaar, Ik zeg u, een ieder die de zonde doet, is een slaaf der zonde”. Zij verkeerden in de ergste
soort slavernij die bestaat — ze werden beheerst door de geest van het kwade.
Iedere ziel die weigert zich aan God over te geven, staat onder de heerschappij van een andere
kracht. Hij behoort zichzelf niet toe. Hij spreekt misschien over vrijheid, maar hij bevindt zich in
de meest ramp-zalige slavernij. Het is hem niet vergund de schoonheid der waarheid te zien, want
zijn geest wordt beheerst door Satan. Terwijl hij zichzelf vleit met de gedachte, dat hij de
voorschriften van zijn eigen oordeel naleeft, gehoorzaamt hij de wil van de vorst der duisternis.
Christus kwam om de boeien van de zondeslavernij der ziel te verbreken. “Wanneer dan de Zoon
u vrijgemaakt heeft, zult gij werkelijk vrij zijn”.24 “De wet van de Geest des levens” maakt ons
“in Christus Jezus vrij... van de wet der zonde en des doods”.
In het werk der verlossing is geen dwang. Er wordt geen uiterlijk geweld gebruikt. Onder de
invloed van de Geest van God wordt de mens vrijgelaten te kiezen wie hij dienen wil. In de
verandering die plaatsvindt wanneer de ziel zich aan Christus overgeeft, ligt de hoogste zin van
vrijheid. Het verdrijven van de zonde is het werk van de ziel zelf. Het is waar, we hebben niet de
kracht om onszelf te bevrijden van de macht van Satan; maar wanneer we verlangen bevrijd te
worden van zonden en in onze grote nood roepen om sterkte van buiten en boven ons, dan worden
de krachten van de ziel doordrenkt met de goddelijke kracht van de Heilige Geest, en zij
gehoorzamen aan datgene wat de ziel hun voorschrijft in het volbrengen van de wil van God.
De enige voorwaarde om de vrijheid van de mens mogelijk te maken, is het één worden met
Christus. “De waarheid zal u vrijmaken”, en Christus is de waarheid. De zonde kan alleen
zegevieren door de geest te verzwakken en de vrijheid van de ziel teniet te doen. Onderwerping
aan God is een herstel van de persoon tot de ware heerlijkheid en waardigheid van de mens. De
goddelijke wet, waaraan wij ons moeten onderwerpen, is “de wet der vrijheid”. De Farizeeën
hadden verklaard, dat zij de kinderen van Abraham waren. Jezus zei hun, dat deze aanspraak alleen
297