Het Leven van Jezus door E. G. White

Jezus wilde de zaak niet afdoen door Zijn vijanden slechts iets te verwijten. Hij verklaarde, dat zij
in hun verblinding het doel van de sabbat verkeerd begrepen hadden. Hij zei: “Indien gij geweten
hadt wat het zeggen wil: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande, dan zoudt gij geen onschuldigen
hebben veroordeeld”.24 Hun talrijke harteloze gebruiken konden niet dat gebrek aan oprechte
onaantastbaarheid en tedere liefde aanvullen die steeds kenmerkend zal zijn voor de ware
aanbidder van God.
Weer herhaalde Christus de waarheid dat offeranden op zichzelf geen waarde hebben. Zij waren
een middel en geen doel. De bedoeling ervan was, mensen tot de Heiland te leiden en hen op deze
wijze in harmonie met God te brengen. God hecht waarde aan liefdedienst. Wanneer die ontbreekt,
is enkel de sleur van vormen een gruwel voor Hem. Zo is het ook met de sabbat. Die was bestemd
om de mens in gemeenschap met God te brengen; maar toen de geest in beslag werd genomen
door vermoeiende godsdienstige gebruiken, werd de sabbat van zijn doel beroofd. Het zuiver
uiterlijk vieren van de sabbat werd een aanfluiting.
Op een andere sabbat ging Jezus de synagoge binnen en zag daar een man met een verdorde hand.
De Farizeeën sloegen Hem gade, verlangend te zien, wat Hij zou doen. De Heiland wist zeer wel,
dat, door op sabbat te genezen, Hij beschouwd zou worden als een overtreder, maar Hij aarzelde
niet om de muur van overgeleverde eisen die de sabbat omringde, neer te halen. Jezus verzocht de
zieke man naar voren te komen en vroeg toen: “Is het geoorloofd op.de sabbat goed te doen of
kwaad te doen, een leven te redden of te doden?” Het was een stelregel onder de Joden, dat in
gebreke te blijven wanneer men de gelegenheid had om goed te doen, gelijkstond met kwaaddoen;
na te laten een leven te redden was hetzelfde als doden. Op deze wijze kwam Jezus de rabbi’s op
hun eigen terrein tegemoet. “Maar zij zwegen stil. En nadat Hij hen, rondom Zich met toorn had
aangezien, zeer bedroefd over de verharding van hun hart, zeide Hij tot de mens: Strek uw hand
uit! En hij strekte haar uit en zijn hand werd weder gezond”.
Toen men Hem de vraag stelde, “of het geoorloofd is op de sabbat te genezen”, antwoordde Jezus:
“Wie zou er onder u zijn die één schaap heeft en die, als dit op een sabbat in een put valt, het niet
grijpen zal en eruit trekken? Hoeveel gaat niet een mens een schaap te boven? Derhalve is het
geoorloofd op de sabbat wèl te doen”.
De spionnen durfden Christus niet te antwoorden in tegenwoordigheid van de schare, uit vrees dat
ze in moeilijkheden zouden geraken. Zij wisten dat Hij de waarheid gesproken had. Liever dan
hun overleveringen geweld aan te doen, zouden ze een mens laten lijden, terwijl ze een dier zouden
te hulp komen om het verlies dat de eigenaar zou lijden, als ze het aan zijn lot overlieten. Op deze
wijze werd meer zorg besteed aan een stom dier dan aan een mens, die gemaakt is naar het beeld
Gods. Dit laat de uitwerking zien van valse godsdiensten. Ze komen voort uit het verlangen van
de mens om zich boven God te verheffen, maar het gevolg is, dat ze de mens minder maken dan
een dier. Iedere godsdienst die in strijd is met soevereiniteit van God, berooft de mens van de eer
die hij bij de schepping ontving, en die door Christus in hem hersteld zal worden. Iedere valse
godsdienst leert zijn aanhangers zich niet te bekommeren om de menselijke noden, het lijden en
174