Het Leven van Jezus door E. G. White

Het was een genade voor de eigenaars van de zwijnen, dat dit verlies over hen gekomen was. Zij
waren volkomen in beslag genomen door aardse zaken en bekommerden zich niet om de belangen
van het geestelijk leven. Jezus wilde de ban van zelfzuchtige onverschilligheid verbreken, zodat
ze Zijn genade zouden kunnen aannemen. Maar spijt en verontwaardiging over een tijdelijk verlies
maakten hun ogen blind voor de genade van de Heiland.
De openbaring van een bovennatuurlijke kracht wekte het bijgeloof van de mensen op en maakte
hen bevreesd. Er zouden meer rampen kunnen volgen, wanneer deze Vreemdeling onder hen bleef
vertoeven. Zij vreesden een financiële ondergang en besloten zich te bevrijden van Zijn
aanwezigheid. Zij die met Jezus het meer waren overgestoken, vertelden alles wat er in de
voorgaande nacht voorgevallen was, van het gevaar waarin zij verkeerd hadden door de storm, en
hoe de wind en de zee tot bedaren gebracht waren. Maar hun woorden hadden geen uitwerking. In
grote angst verdrongen de mensen zich om Jezus en smeekten Hem van hen heen te gaan, en Hij
stemde daarin toe, en nam terstond het schip naar de andere zijde.
De mensen in Gergesa hadden het levende bewijs van Christus’ macht en genade voor ogen. Ze
zagen de mannen die hun verstand herkregen hadden; maar ze waren zó bevreesd om hun aardse
belangen in gevaar te brengen, dat Hij Die de vorst der duisternis voor hun ogen overwonnen had,
behandeld werd als een indringer, en de Gave des hemels werd door hen van de deur gewezen.
Wij hebben niet de gelegenheid ons af te wenden van de persoon van Christus zoals de Gergezenen
dat hadden; maar er zijn nog steeds veel mensen die weigeren Zijn woord te gehoorzamen, omdat
gehoorzaamheid het opofferen van enige wereldse belangen betekent. Velen verwerpen Zijn
genade en verdrijven Zijn Geest van zich, om niet door Zijn tegenwoordigheid financieel verlies
te lijden.
Maar de gevoelëns van de genezen bezetenen waren geheel verschillend. Zij verlangden naar het
gezelschap van hun Verlosser. In Zijn tegenwoordigheid voelden ze zich veilig voor de duivels die
hun leven geteisterd hadden en hun jaren in de kracht van hun leven hadden doen verloren gaan.
Toen Jezus op het punt stond het schip in te gaan, bleven ze dicht aan Zijn zijde, knielden aan Zijn
voeten, en smeekten Hem om hen bij Zich te houden, waar ze steeds zouden kunnen luisteren naar
Zijn woorden. Maar Jezus zei hun, naar huis te gaan en te vertellen, wat grote dingen de Here voor
hen had gedaan.
Hier was een werk voor hen te doen naar een heidens thuis te gaan en te verte'len van de zegen die
zij van Jezus ontvangen hadden. Het was hard voor hen om van de Heiland gescheiden te worden.
Stellig zouden grote moeilijkheden over hen komen in de omgang met hun heidense landgenoten.
En hun lange afzondering van de gemeenschap scheen hun ongeschikt te hebben gemaakt voor het
werk dat Hij hun had gewezen. Maar zodra Jezus hen op hun plicht gewezen had, waren ze bereid
te gehoorzamen. Niet alleen vertelden ze hun eigen gezin en buren over Jezus, maar zij gingen
door heel Decapolis, en verkondigden over I Zijn macht om te behouden, en verhaalden, hoe Hij
hen bevrijd had van de boze geesten. Door dit werk te doen konden zij een grotere zegen ontvangen
dan indien ze, alleen voor hun eigen welzijn, in Zijn tegenwoordigheid waren gebleven. Juist bij
het werk om de goede tijding van het heil te verbreiden, worden we dichter tot de Heiland gebracht.
211