2606-volledige-tekst_tcm28-124504

Hoofdstuk 6: Duitsland
Steinberg concludeert dat ten tijde van schrijven (2013) het Duitse jihadistische veld in
toenemende mate professionaliseert; in de voorbereiding van de radicale moslims die
uitreizen naar Afghanistan en Pakistan, met het ontstaan van een Duitse jihadgroepering
(hoewel nog gekenmerkt door amateurisme), met de aansluiting van Duitse jihadisten bij
gevestigde Turkse netwerken, en met de groei van het bredere salafistische veld in Duitsland.
De dreiging van het jihadistische veld is in de afgelopen jaren nog verder toegenomen door
de oorlog in Syrië en Irak. Die trekt relatief grote aantallen Duitse moslims aan die de IS
willen ondersteunen in zijn streven naar een islamitische staat, met een risico dat zij naar
Duitsland terugkeren met militaire ervaring en geradicaliseerde standpunten.
6.3.2 Discursieve repertoires
Het extremistische (jihadistische) discours
De militaire aanwezigheid in Afghanistan bevestigt het idee dat Duitsland een vijand van
moslims is. “Het aantal doden in Afghanistan is een aantal dat ons uit onze slaap houdt.
En de Duitsers hebben een leidende positie in deze enorme misdaad. Dus niemand moet
verbaasd zijn als de Afghaanse Miqdad zegt, ik kan niet wachten om Duitsers te doden” 135
(Steinberg 2013: 207).
Jihadisten halen voorbeelden aan die illustreren dat Duitse militairen wandaden begaan
tegen moslimbroeders en -zusters, zoals het eerdergenoemde benzinetrucks-incident:
“Jullie hebben een enorm slachtpartij van burgers veroorzaakt met een luchtaanval. (…)
We weten heel goed dat de moslims die jullie hebben vermoord enkel nummers voor jullie
zijn. Menselijke waardigheid kan jullie allemaal niets schelen want voor jullie heeft een
moslim niet dezelfde waarde als een van jullie” 136 (Steinberg 2013: 227).
Verhalen (en video’s) over de slechte behandeling van moslimgevangenen versterken het
verhaal dat westerse landen moslims onderdrukken en met twee maten meten. Steeds meer
worden westerse landen gepresenteerd als onderdrukker en klinkt de oproep moslims
wereldwijd te bevrijden van de “tirannie van de ongelovigen” (Steinberg 2013: 90). Ook
voorbeelden uit het ‘Westen’, bijvoorbeeld de hoofddoekjesverboden en de publicatie van
de ‘Mohammedcartoons’, versterken het gevoel dat het Westen de islam bedreigt.
De Duitse Taliban Mujahedeen ontwikkelde haar eigen ‘klassieke internationalistische
ideologie’, gestoeld op jihadistische teksten, met een accent op Duitsland en Oezbekistan.
De basis hiervan is: “de vijanden van islam (VS en haar bondgenoten, vooral Israël en
Duitsland) voeren oorlog tegen de islam. De enige gepaste reactie is de heilige oorlog van de
Taliban, Al Qaida, IJU en andere jihadistische organisaties. Deelname aan deze jihad is de
individuele plicht van elke moslim” (Steinberg 2013: 167). Daarnaast vormt de Duitse steun
aan het dictatoriale en gewelddadige regime in Oezbekistan, die voortkomt uit het strategische
belang van Oezbekistan voor de militaire operatie in Afghanistan, een extra bevestiging
van het idee dat Duitsland een (hypocriete) vijand van moslims is.
Propaganda probeert moslims te motiveren af te reizen naar gebieden zoals momenteel
Syrië en Irak, om deel te nemen aan de gewapende strijd om een ‘pure islamitische’
samenleving te bewerkstelligen. Zelfmoordaanslagen worden verheerlijkt, en omgekomen
(zelfmoord-) activisten worden geëerd en als rolmodel gepresenteerd. Daarnaast wordt
opgeroepen tot het plegen van aanslagen in westerse landen. Hiervoor worden twee argumenten
aangedragen: (1) de militaire acties gericht tegen jihadistische groeperingen in Irak
en Syrië, voorheen Afghanistan; en (2) de achterstelling van moslims en de islam in westerse
landen, waarbij men nadrukkelijk aandacht besteedt aan actualiteiten die deze achter-
135 “The number of deaths in Afghanistan is a number that is robbing us of our sleep. And the Germans have taken a leading position in this huge
crime. So no one should be surprised when the Afghan Miqdad says, I am dying to kill Germans.”
136 “You caused an enormous massacre of the civilian population with an air strike. (…) We know exactly how the Muslims that you have killed are
merely numbers to you. You walk all over human dignity because for you a Muslim does not have the same value as one of you.”
108