2606-volledige-tekst_tcm28-124504

Hoofdstuk 7: België-Vlaanderen
slachten dan niet verplicht is’ tja…” Een andere gebruiker stelt: “Alleen zijn onze moslims
liever bezig met het boycotten van de eigen sunnah ipv constructief te werk te gaan.” Een
aantal gebruikers ziet de onvrede over de achtergestelde situatie van Vlaamse moslims als
aanleiding om de Vlaamse moslimgemeenschap beter te organiseren. 157 Een gebruiker stelt
zelfs dat moslims zich niet bewust zijn van hun eigen macht en dat ze “in werkelijkheid
Europa kunnen platleggen als hun rechten geschonden worden”. 158 Concluderend blijkt er
nauwelijks sprake te zijn van een tegengeluid van buiten de moslimgemeenschap, met
uitzondering van een enkele gebruiker die aangeeft dat ze Nederlands moeten praten en de
Vlaamse taal moeten beheersen.
7.5.5 Conclusie
Na deze analyse van de Vlaamse onlinenetwerken en de inhoud op anti-islam- en radicale-islampagina’s,
rest de vraag in de hoeverre inzicht in de onlinecontext kennis toevoegt over
de wisselwerking tussen radicaalislamitische groeperingen en anti-islamgroepen offline.
Het Vlaamse online anti-islamveld is naar verhouding beperkt. Het onlinenetwerk is
minder groot dan in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Frankrijk. Waar de pan-Europese
Identitarian Movement, die vanuit Frankrijk als Génération Identitaire begon, zich sterk
heeft ontwikkeld in Duitsland, Italië en Nederland, is deze in Vlaanderen vrij marginaal.
Vlaams Belang heeft wat dit aangaat ook een marginale positie. Het onlineveld van anti-islamactoren
is zeer beperkt, en wordt in feite alleen gevormd door Pegida Vlaanderen.
Het netwerk van radicaalislamitische actoren laat zien dat veel actoren die offline werden
genoemd als prominent, online niet vindbaar waren. Dit gold eigenlijk voor vrijwel alle
groeperingen en personen die in de literatuurstudie werden benoemd. In de onlinesfeer
lijken hiermee andere actoren actief dan in de offlinesfeer. De online afwezigheid van
prominente radicaalislamitische groeperingen in het netwerk van Facebookpagina’s is
opvallend, maar sluit wel aan bij de onze eerder conclusie dat zulke groepen snel opkomen
en verdwijnen (cf. Ducol 2012). Hoewel het netwerk Nederlandstalige pagina’s bevat, zoals
Ahlus-Sunnah Publicaties en De strijd naar Jannah, die door Van Haren e.a. (2014) en Cachia
e.a. (2014) als radicaalislamitisch worden beschouwd, is het niet duidelijk of deze pagina’s
zich op Vlaanderen, dan wel op Nederland (of op beide) richten.159
De inhoudsanalyses laten zien dat er vanuit beide velden (het anti-islam- en het radicale-islamveld)
sprake is van een sterke (indirecte) wisselwerking. Hoewel de islam niet heel vaak
besproken wordt op de pagina van het Vlaams Belang, is dit wel het geval op de pagina van
Pegida Vlaanderen. Op deze pagina’s lijkt de discussie gericht te zijn op de bedreigde
Vlaamse cultuur, maar ook de negatieve economische aspecten van islamisering worden
besproken. Hierbij wordt meestal niet naar specifieke groeperingen verwezen, maar meer
naar een bedreiging door de islam en moslims in het algemeen.
Er is maar een islamitische pagina geanalyseerd in de Vlaamse context. Dit maakt het
moeilijk om conclusies te trekken over andere pagina’s. Daarnaast blijft het de vraag, of
deze pagina als radicaalislamitisch beschouwd kan worden. Zoals eerder benoemd bevat
deze pagina weinig elementen waardoor het als radicaalislamitisch kan worden bestempeld
(Van Haren e.a. 2014). Uit de inhoudsanalyses van de posts en comments op de pagina werd
ook niet duidelijk dat er sprake was van een radicaal discours. Deze analyse toont niet de
kenmerken van het gedachtegoed die Nesser (2011) bestempelde als de middenweg tussen
jihadisten en politiek activisten. Zo is er geen sprake van het bestempelen van het Westen
als moreel corrupt, het invoeren van de sharia in België, of het veroordelen van de democratie.
Wel lijkt, met name uit de comments, dat gebruikers een wij-zij-divisie proberen te
157 Zie het volgende bericht: “De zogenaamde vertegenwoordigers van de moslims kunnen nog iets bijleren van de joodse gemeenschap! Zij doen 1
keer hun mond open en Ben Wuyts doet het al in zijn broek. De kracht van een organisatie noemen ze dat.”
158 “In werkelijkheid kunnen moslims in Europa alles plat leggen als hun rechten worden geschonden. Waren we maar bewust van deze machten …”
159 Cachia e.a. (2014) beschouwen Nederland en Vlaanderen als een case. Ze voegen alle Nederlandstalige pagina’s samen.
150