2606-volledige-tekst_tcm28-124504

Hoofdstuk 7: België-Vlaanderen
worden opgemerkt dat een belangrijk deel van de aandacht voor het Vlaams Belang is
verschoven naar de N-VA, die een wat mildere toon over migratie en aanverwante onderwerpen
aanslaat.
Coolsaet zegt te betwijfelen of het Vlaams Belang, en het discours dat zij in de laatste
decennia bezigt, een belangrijke voedingsbodem is voor gefrustreerde radicaliserende
jongeren. Hij stelt dat ook een groot deel van de jongeren uit het Franstalige gedeelte van
Brussel is uitgereisd, waar zij minder sterk blootgesteld worden aan het discours van
Vlaams Belang (Coolsaet, interview januari 2016).
Directe wisselwerking tussen anti-islam en radicale islam
Wat opvalt in België is de openlijke wisselwerking tussen een aantal prominente actoren in
het anti-islam- en radicale-islamveld in de afgelopen jaren, voornamelijk tussen Sharia4Belgium
en het Vlaams Belang, zoals we hierboven hebben kunnen zien. Beide groeperingen
spelen een grote rol in de wisselwerking tussen de twee velden. Hierbij maakten zij aanvankelijk
voornamelijk gebruik van binnen de wet vallende middelen voor een aanval op ‘de
ander’, namelijk de media, (YouTubefilmpjes, posters, stickers), en het gerecht (de verschillende
rechtszaken van Dewinter tegen Sharia4Belgium). Ten tijde van schrijven is er aan
deze openlijke wisselwerking een einde gekomen; Sharia4Belgium is verboden en de
belangrijke figuren zitten in de gevangenis of zijn naar Syrië uitgereisd.
Bij deze wisselwerking spelen de media een belangrijke rol: door middel van mediagenieke
acties probeerden beide actoren aandacht van de media te krijgen en zo van het publiek.
Hierbij zien we zowel directe wisselwerking als indirecte wisselwerking, en in gereguleerde
als in ongereguleerde setting. Bij een gereguleerde setting kunnen we denken aan de
georganiseerde discussies tussen de frontmannen van Vlaams Belang en Sharia4Belgium.
Bij wisselwerking in een ongereguleerde setting kunnen we denken aan de verstoring van
de boekbespreking van Barnhard door leden van Sharia4Belgium, de demonstratie van
leden van Voorpost en Vlaams Belang bij de Moslimexpo of de confrontaties tussen leden
van de AEL en het Vlaams Blok. Belangrijk hierbij te vermelden is de definiëring van
anti-islam of radicale islam door de ‘vijandige’ kampen niet altijd de definiëring van de
onderzoekers volgt, zoals we ook in de andere landen zien. Zo werd de AEL door (onder
andere) het Vlaams Blok gezien als radicaalislamitisch, terwijl dit volgens onze definities
niet zo is. Uiteindelijk maakt dit voor de kans op confrontaties weinig uit; in de perceptie
van deze partijen gaat het wel degelijk om een radicale, dus vijandige groepering, wat actie
tegen deze groepering legitimeert. Dit geldt ook andersom: in het discours van groeperingen
als de IS wordt geen onderscheid gemaakt tussen België en anti-islamitische actoren ín
België; heel België (en breder: het hele Westen) wordt gezien als vijandig, mede door zijn
anti-islamhouding, aldus radicaalislamitische actoren. In hun internationale propaganda
benadrukken zij wel dat beledigers van de profeet op een ‘hitlijst’ staan.
Indirecte wisselwerking
Hiermee komen we uit op de indirecte wisselwerking tussen de twee velden. Hierbij blijkt
wederom de toepasselijkheid van de bredere velden. Zo wordt duidelijk dat de twee besproken
anti-islamgroeperingen (Vlaams Belang en Voorpost) zich in hun discours richten op de
gehele moslimgemeenschap. Zij hebben zich tijdens meerdere acties gericht op plaatsen
waar veel moslims samenkwamen. De anti-islamgroeperingen zeggen zich hierbij te richten
tegen de radicale islam, maar de scheidslijn is dikwijls onduidelijk. Ook andersom blijken
actoren in het radicale-islamveld zich niet specifiek te richten op anti-islamactoren, maar
breder op België in zijn geheel, en vaker nog op ‘het Westen’ in zijn geheel. Zemni en
Coolsaet bevestigen dit beeld in het interview (januari 2016).
Uitzondering hierop vormt Sharia4Belgium, die zich in haar retoriek wel degelijk richt op
specifieke actoren uit het anti-islamveld, waaronder leden van het Vlaams Belang en van de
N-VA. Dit geldt ook voor de retoriek van de AEL, en op dit moment Movement X, waarin
142