2606-volledige-tekst_tcm28-124504

stelling illustreren. Zo leidde de publicatie van de ‘Mohammedcartoons’ en het tonen van
deze cartoons door Pro-NRW tijdens hun verkiezingscampagne in 2012, niet alleen tot
demonstraties, maar ook tot de audioboodschap ‘Tod der Pro-NRW’ van de bekende Duitse
propagandist Yassin Chouka, alias Abu Ibraheem al-Almani. Ook de strenge penitentiaire
behandeling van een Duitse islamiste (BfV 2014b) werd gebruikt ter illustratie van dit beeld.
Een gemeenschappelijk element in het discours van de drie activistische salafistische
netwerken is dat democratie, en door mensen gemaakte wetten in het algemeen, worden
afgewezen (De Koning e.a. 2014). Belangrijkste verschillen tussen de drie netwerken is het
standpunt ten aanzien van geweld. In tegenstelling tot activisten van Millatu Ibrahim en
andere jihadistische netwerken, die vinden dat Duitsland bestreden moet worden (De
Koning e.a. 2014), steunen de meeste activisten en predikers van Die Wahre Religion de
oproep tot geweld in Duitsland niet. Vogel heeft lange tijd nadrukkelijk het gebruik van
geweld afgewezen. Hij lijkt recent echter radicaler te zijn geworden; hij verwerpt gewelddadige
acties minder nadrukkelijk. Hij wijst bijvoorbeeld in het kader van de rellen rondom
de pro-NRW-verkiezingscampagne naar de schuld van de ‘ongelovigen’, wiens daden velen
malen erger zijn doordat ze mensen van hun religie af willen brengen (ibid.: 335).
6.3.3 Actierepertoires
De BfV heeft over 2014 2.500 strafbare feiten met politieke motieven geregistreerd uit de
hoek van ‘Ausländer’, waaronder ook het radicale-islamveld valt (2015a). Ten opzichte van
2013, was het aantal ‘Ausländer’-delicten in 2014 met 192 % gestegen. 259 van deze delicten
waren gewelddadig; tegenover 76 in het jaar daarvoor. Zo waren er verschillende voorvallen
van antisemitisch geweld tijdens Hamasdemonstraties tegen Israël. Daarnaast mondden
verschillende demonstraties van Koerden tegen gewelddaden van IS uit in confrontaties
met salafisten; deze zijn deels verantwoordelijk voor de sterke stijging in 2014. Hoewel
volgens de AIVD radicale moslims zich nauwelijks laten provoceren door anti-islamdemonstraties
– in tegenstelling tot linkse activisten die tegendemonstraties organiseren en pogen
anti-islamdemonstraties te verstoren (ibid.: 57) – is hier wel een aantal voorbeelden van te
vinden, zo zullen we hieronder zien.
Ook zijn er in de loop van de jaren verschillende terroristische aanslagen gepland. Ter
illustratie presenteren we een greep uit de verijdelde, mislukte en geslaagde aanslagen die
worden genoemd in het boek van Steinberg (2013). Zo werd in 2002 een aanslag verijdeld
die door vier Palestijnen in Essen werd voorbereid op (veronderstelde) Joodse doelen in
Duitsland (ibid.: 44-48). Verder wilde in 2006 een Palestijnse student een redacteur neersteken
die in Die Welt een aantal Mohammedcartoons geplaatst had (ibid.: 48-9). Daarnaast
vond spoorwegpersoneel in 2006 in twee treinen koffers met explosieven, die door een
technisch mankement niet waren ontploft (ibid.: 50-51). In 2007 werden aanslagen verijdeld
van de eerdergenoemde Sauerlandgroep en in 2011 werden in een vroeg stadium aanslagen
verijdeld die door Al Qaida gepland werden (ibid.: 236). Ook zijn aanslagen gepleegd op
Duitse militairen in Afghanistan, en kwamen zoals eerdergenoemd Amerikaanse militairen
om bij een aanslag in Duitsland (ibid.: 215,221,223,225). Ook zeer recent was nog sprake van
concrete terreurdreigingen. In november 2015 werd bijvoorbeeld in Hannover de voetbalwedstrijd
Duitsland-Nederland vanwege terreurdreiging afgelast (NOS 17 november 2015).
In december werden in München twee stations ontruimd en werd het treinverkeer tijdelijk
stilgelegd.
De Koning en collega’s (2014) beschrijven het actierepertoire van het activistische salafistische
landschap aan de hand van vijf strategieën: (1) straatda’wa, (2) spektakelactivisme, (3)
solidariteit met gevangenen (bijv. bezoeken, brieven en lezingen ter nagedachtenis), (4) hulp
voor moslims in nood (bijv. collectes voor Syrië), (5) en het opeisen van eigen ruimte (bijv.
voetbalwedstrijden of barbecues), deels om een plek te creëren voor het beleven van een
eigen utopie, maar ook vanwege de provocerende werking die er van uitgaat.
Bedreigde identiteiten: De wisselwerking tussen anti-islambewegingen en de radicale islam
109