2606-volledige-tekst_tcm28-124504

zou zijn geradicaliseerd en vervolgens naar Syrië was vertrokken. Op dit moment zit hij vast
in België. Hij zou op eigen initiatief hebben gehandeld, en zou niet specifiek opdracht
hebben gekregen van IS (Benichou e.a. 2015).
Benichou e.a. (2015) beschrijft verder hoe in januari 2015 in Verviers en Brussel een groep
van oud-Syriëstrijders werd opgerold die diezelfde dag verschillende politiebureaus wilden
aanvallen in beide steden. Twee van de verdachten werden gedood (Bakker & De Roy van
Zuijdewijn 2015).
In hetzelfde jaar, in februari 2015, werd de website van Filip Dewinter gehackt door een
Turkse radicale islamitische groepering Akincilar. Het is dezelfde groepering die eerder de
website van Charlie Hebdo platlegde. Volgens de ‘Kennisbank terrorisme’ van het NCTV
bestaat in Turkije een organisatie met eenzelfde naam die voornamelijk actief is in Turkije,
en die een linkse variant van het jihadisme aanhangt (NCTV 2014). Of het om dezelfde
groepering gaat wordt uit de gevonden bronnen niet duidelijk. Op de gehackte website was
een foto van Dewinter te zien met een groot kruis erdoorheen, voorzien van een tekst, met
onder meer: “Onze religie is niet de oorzaak van al het kwade in deze wereld”, en: “Het zijn
de vuile gedachten van racisme die uit je brein sijpelen, die het kwaad veroorzaken.” De
boodschap werd afgesloten met: “Wij zijn Ottomanen, wij zijn Akincilar, wij zijn Ummah.”
Hierop reageerde Dewinter op Twitter met: “Vrije meningsuiting geldt niet voor wie
islamkritisch is” (De Standaard 9 februari 2015). Ook wilde hij een klacht indienen. De
Volkskrant meldt dat Dewinter kort vóór de actie had geroepen dat de Koran “de reden
[was] van heel wat onheil, de bron van alle kwaad, een license to kill” en dat onduidelijk is
of het hacken van de website een reactie op deze uitspraak (Volkskrant 9 februari 2015).
Daarnaast probeerde in augustus 2015 een jongeman van Marokkaanse afkomst, Ayoub El
Khazzani, een aanslag te plegen in de Thalys tussen Brussel en Parijs. Hij zou tussen mei en
juli 2015 in Syrië hebben doorgebracht, en bekend zijn bij verschillende Europese veiligheidsdiensten.
Volgens de aanklager zou Khazzani in de trein een YouTubefilmpje hebben
gekeken waarin individuen werden opgeroepen om de wapens te nemen, uit naam van de
profeet. Hij werd opgepakt en veroordeeld (Bakker & De Roy van Zuijdewijn 2015).
Verder werden er in november 2015 op meerdere plekken in Parijs aanslagen gepleegd (zie
casus Frankrijk). Een groot deel van de daders bleek uit België afkomstig.
Bedreigde identiteiten: De wisselwerking tussen anti-islambewegingen en de radicale islam
139