2606-volledige-tekst_tcm28-124504

eklag wordt gedaan over anti-islamactoren in de Belgische politiek. Deze laatste twee
groeperingen worden door ons echter niet tot het radicale-islamveld gerekend.
Jacobs (2006) stelt dat de provocatieve en confronterende stijl van de AEL wellicht kan hebben
bijgedragen aan een groter succes van het Vlaams Belang. Zemni stelt daarnaast in het interview
(januari 2016) dat de provocatie van Sharia4Belgium door Vlaams Belang een strategie van
de laatste was, om de eigen populariteit te vergroten. Ook Vidino (2015: 13) beschrijft hoe het
Vlaams Belang de acties van Sharia4Belgium heeft gebruikt als mobilisatietechniek voor zijn
eigen campagnes. Hij stelt dat dit een breder patroon is: Europese extreemrechtse groeperingen
en Al-Muhajiroun-achtige groeperingen zoals Sharia4Belgium versterken elkaar onderling als
vijanden, en gebruiken elkaars propaganda als munitie voor de ander.
7.4.3 Escalatie
Escalaties in de vorm van geweld lijken niet zozeer plaats te vinden tussen groeperingen uit beide
velden, alswel vanuit individuen uit de marge van het ene veld gericht op het bredere andere
veld. Aanslagen als die op het Joods museum, die van november 2015 in Parijs, die van maart
2016 en de diverse anti-islamgeweldplegingen kunnen hiertoe gerekend worden. Hierbij gaat
het veelal om figuren die zich niet specifiek richten op een specifieke actor binnen het anti-islam-
of radicale-islamveld, maar breder op moslims in het algemeen, en ‘het Westen’ (inclusief
Joden) in het algemeen. Deze daden worden gelegitimeerd door het dominante discours binnen
het betreffende veld, van een vijandige islam of een vijandig westen.
Kijken we naar dreigingen met geweld dan wijzigt het beeld. Zo is vanuit het radicale-islamveld
meerdere malen gedreigd met geweld aan het specifieke adres van dominante figuren
binnen het anti-islamveld. De bedreigingen van Dewinter zijn hierin het duidelijkste
voorbeeld. Andersom is ons niets bekend van bedreigingen vanuit het anti-islamveld aan
het specifieke adres van figuren binnen het radicale-islamveld.
Daarnaast zagen we een geval van escalatie rondom de burgerpatrouilles van de AEL.
Hier zorgden een aantal factoren voor escalatie. Dit waren de als racistisch gepercipieerde
moord op de docent van Marokkaanse afkomst 149 , het ervaren onrechtvaardige en het
gewelddadige politieoptreden tegen mensen met buitenlandse achtergrond en het uitgelekte
voornemen om politie-inzet te versterken op mensen met Marokkaanse achtergrond.
Hiermee blijkt de rol van overheid en politie van groot belang voor de kans op escalatie.
Ook zagen we een enkele maal een gewelddadige confrontatie met de politie waar leden
van Sharia4Belgium bij betrokken waren, naar aanleiding van de poging tot arrestatie van
een vrouw in niqab. Ook dit lijkt meer de vorm aan te nemen van verzet tegen de staat, en
tegen de als anti-islam ervaren wetten.
7.5 Sociale media-analyse Vlaanderen
7.5.1 Het Vlaamse netwerk van anti-islamactoren
Welke groeperingen zijn online actief en hoe verhouden deze groepen zich tot elkaar?
Voordat we de onlinewisselwerking tussen het anti-islamveld en het radicale-islamveld
bestuderen, zullen we, net als bij de eerdere hoofdstukken, eerst het onlinenetwerk in
Vlaanderen in kaart brengen. De eerste stap is het selecteren van een aantal prominente
actoren in het Vlaamse online-anti-islamdebat. Onze literatuurstudie diende hierbij weer
als uitgangspunt. Op basis hiervan zijn de connecties van de Facebookpagina’s van Pegida
Vlaanderen, Actiegroep Voorpost, Identitair Verzet Vlaanderen en Vlaams Belang verzameld.
150
149 Later werd de moord toegedicht aan de mentale problemen van de dader (Jacobs 2006).
150 Voor meer informatie over de methoden van dataverzameling en –analyse, zie de appendix voor Facebook.
Bedreigde identiteiten: De wisselwerking tussen anti-islambewegingen en de radicale islam
143