2606-volledige-tekst_tcm28-124504

islam’, maar dat de mate van minachting of haat niet opvallend is toegenomen. Na ‘Parijs’
zien we weliswaar een aantal nieuwe termen in islam-tweets voorkomen, zoals moslimterreur
en terrorisme. De woorden jihadisme en jihad worden ook vaker genoemd in tweets
waarin moslims en/of de islam ter sprake komen. Het zal niet verbazen dat ook Parijs,
Brussel en Molenbeek vaker ter sprake komen. Tegelijkertijd maken frequente woorden als
haat en baardaap in de periode voor ‘Parijs’ duidelijk dat moslims in de periode voor de
aanslagen ook al regelmatig als negatief en gevaarlijk worden afgeschilderd.
Het is van belang dat we bij het analyseren van de frequentie van woorden beseffen dat
controversieel taalgebruik vaak gebezigd wordt omdat het veel tegengeluid oproept, niet
zozeer omdat het een algemeen gedeeld sentiment op Twitter weergeeft. Het woord
baardaarp is hiervan een goed voorbeeld. Zie bijvoorbeeld de volgende tweet van Sam van
Rooy, een reactie, en het commentaar daar weer op: “‘Maar wat is dat dan toch, die #islamisering?’
Wel, dit: moslimse baardaap van ‘FC Allah’ wil vrouw geen hand geven”. Een
reactie: “‘moslimse baardaap’ maar het zijn geen racisten daar bij @vlbelang hoor”. Het
commentaar: “Misschien moet je eens bestuderen wat dat moslimtuig uitvreet. Baardaap is
nog te vriendelijk uitgedrukt.” Als hier overigens al sprake is van een wisselwerking of
discussie, dan spitst die zich met name toe op voor- en tegenstanders van het Vlaams
Belang, niet zozeer tussen het Vlaams Belang en (radicale) moslims.
Tot slot kunnen we concluderen dat, net als in de vorige hoofdstukken naar voren kwam,
het directe doelwit van tweets van anti-islamactivisten, niet in de eerste plaats ‘de moslims’
zijn, maar vaker ‘de politiek’. Zo worden de woorden jihadlobby en terreurdebat in de
eerste plaats in tweets gebruikt om de tegenstelling tussen VB en de gevestigde partijen te
benadrukken. Moslims of moslimorganisaties figureren meestal als object, niet als adressant.
Zie bijvoorbeeld de volgende tweets: “Waarom ik trots ben Vlaams Belanger te zijn: VB
als énige tegen akkoord met sharia- en jihadlobby Organization of Islamic Cooperation
(OIC)!”, “Barbara Pas (VB) over terreurdebat in de Kamer: ‘Had men maar naar ons geluisterd!’
#Aanslagenparijs” en “Onvoorstelbaar dat een #Sharia4Belgium-advocaat wordt
uitgenodigd voor #Terreurdebat. Kan hij de daders nog wat knuffelen.” Andere voorbeelden
van tweets over de overheid en politici: “Vind het vrij lastig een weemoedige preek nav
Parijs te aanhoren van politici die hebben meegeholpen aan de islamisering van ons land”,
“Molenbeek. De houding van bepaalde politici. #Aanslagenparijs #grenzendicht #Molenbeek”.
Bedreigde identiteiten: De wisselwerking tussen anti-islambewegingen en de radicale islam
167