cache

ตารางที่
10 คา Temperature coefficient (Q10) ของเงาะชวงอุณหภูมิ 0 – 30 องศาเซลเซียส
ชวงอุณหภูมิ (องศาเซลเซียส)
Temperature coefficient (Q10) 0-10 1.64
10-20 1.87
20-30 1.30
เมื่อพิจารณาอัตราการผลิตเอทิลีนของเงาะที่อุณหภูมิตางๆ
พบวา ที่อุณหภูมิ
0 องศา
เซลเซียส เงาะมีอัตราการผลิตเอทิลีนต่ําที่สุด
โดยมีคาอยูในชวง
0.00-0.27 ไมโครลิตร/กก. ชม.
รองลงมาคือที่อุณหภูมิ
10, 12, 20 และ 30 องศาเซลเซียส มีอัตราการผลิตเอทิลีน ในชวง 0.19-0.77,
0.37-1.14, 0.28-1.22 และ 0.91-1.51 ไมโครลิตร/กก. ชม. ตามลําดับ (ภาพที่
11) อาจกลาวไดวาเมื่อ
อุณหภูมิในการเก็บรักษาสูงขึ้น
เงาะมีอัตราการผลิตเอทิลีนเพิ่มขึ้น
ทั้งนี้เนื่องจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น
กระตุนการเกิดใหปฏิกิริยาเคมีตางๆ
รวมทั้งการผลิตเอทิลีนดวย
อยางไรก็ตามผลิตเอทิลีนหลังการ
เก็บเกี่ยวของผลิตผลที่แตกตางกัน
มีคาเพิ่มขึ้นและลดลงแตกตางกันดวย
โดยผลไมประเภทไคลแมค
เทริก มีการผลิตและความเขมขนของเอทิลีนระหวางการเจริญเติบโตต่ํา
จนกระทั่งผลไมเริ่มสุกการ
ผลิตเอทิลีนจึงเพิ่มขึ้น
สวนผลไมประเภทนอนไคลแมคเทริกมีอัตราการผลิตและความเขมขนของเอ
ทิลีนอยูในระดับต่ําตลอดการพัฒนาและการเจริญเติบโต
(Reyes, 1996, Thompson, 2003) เงาะเปน
ผลไมประเภทนอนไคลแมกเทริกที่มีอัตราการผลิตเอทิลีนคอนขางต่ําและคงที่ตลอดระยะเวลาการ
เก็บรักษา โดยมีคาระหวาง 0.1-0.7 ไมโครลิตร/กก. ชม. เมื่อเก็บรักษาที่อุณหภูมิ
25 องศาเซลเซียส
(Kader, 2002) เชนเดียวกับ O’Hare et al. (1994) ไดรายงานวา อัตราการผลิตเอทิลีนของเงาะคอน
ขางต่ํา
มีคานอยกวา 0.04 ไมโครลิตร/กก. ชม. โดยกลาววาเงาะที่มีการผลิตเอทิลีนไดสูงถึง
2-3
ไมโครลิตร/กก. ชม. นั้นอาจเกิดเนื่องจากการเขาทําลายของเชื้อโรค
นอกจากนี้
Kondo et al. (2001)
ไดทําการทดลองพบวา เมื่อเก็บรักษาเงาะที่อุณหภูมิ
13 องศาเซลเซียส มีการผลิตเอทิลีนในระดับต่ํา
และคงที่ตลอดระยะเวลาการเก็บรักษา
สวนเงาะที่เก็บรักษาที่
8 องศาเซลเซียส มีการผลิตเอทิลีนคงที่
ในชวง 2 วันแรกของการเก็บรักษา และเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งมีความเขมขนของเอทิลีนสูงสุด
ในวันที่
4 ของการเก็บรักษา หลังจากนั้นการผลิตเอทิลีนลดต่ําลงอยูในระดับเดียว
กับปริมาณเอทิลีน
ของเงาะที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ
13 องศาเซลเซียส โดยการเพิ่มขึ้นของปริมาณเอทิลีนนั้นเกิดจากเงาะ
เกิดอาการสะทานหนาว
54