La Lukto de Joram - universala esperanto

Tšielo havigu al vi kaj mi abundon je tagoj, por
ebligi al mi uzi tutan mian influon je la
tšefpastro, por rehonorigi honestan sadžulon kiel
vin en la altaj medioj. Tšu vi aktseptas mian
manon, Rabi ?”
– “Nenion pli arde deziras mia koro!” tsertigas la
bonvola Joram tute sintsere.
– “Al la Tšielo kaj al vi estu danko, Majstro! Stiu
ke mi jam forte inklinas al via tezo kontserne la
Mesion. Volonte kaj kun plena atento mi esplorus
kune kun vi viajn klerajn argumentojn
tiurilate. Tšu vi ne faros al mi la honoron ilin
elmontri?”
Kion povas respondi Joram al tiu džentilega
komplezo? Tšu li ne devas entuziasme ekkapti
tiun-tši unike belan šantson por doni al sia
propra projekto plenuman komentson? Džoja li
montras sin. Kaj sian starpunton li volonte
disfaldos lardže por Sarea, dum la longa vojadžo
al Jeruzalemo, kiun ili kune entreprenas.
Unu semajnon Joram estas reveninta tše Edisa,
reveninta al sia magazeno, reveninta ankaw en la
kunsidoj de la lernigistoj. Li sentas ke Sarea aplikis
balzamon: la insidaj rigardoj malmultidžis,
denove li estas tolerata en la superaj medioj kaj
alparolata de Farisajoj kaj etš de Sadukanoj.
Tio felitšigas non Joram.
Nun li povas trankfile repensi pri siaj propraj
aferoj. Post lia reveno, Irad enmanigis al li
konsider-indan sumon, kiu konsistigas la gajnon
pro far-itaj transagoj. La komertsisto lawdas la
102