La Lukto de Joram - universala esperanto

Tie-tši ili alidžas al dense pakita hom-amaso, kiu
kolstretše direktas orelojn kaj okulojn al aristokrata
domo, kie oni stias egziston de granda
etadžosalono. Antaw la dompordo, kaj ankaw
destre kaj maldestre disstarantaj, iuj junviroj super
la amaso levitaj per podieto alparolas džin.
– “Estas adeptoj de la Mesio. Mi rekonas nojn
Johani kaj Kefas,” informas Joram.
– “Kaj tie paroladas Jakobus kaj tie Thadeus,”
sti-kredas Edisa.
Post patsientsa altrudidžado prosperas al ili
proksimigi sin sufitše al unu el la retoristoj. Oni
stretšas la orelojn. Ke hodiaw Konsolanto malsupred
venis de la Tšielo, verk-ante grandan mirigažon,
ili awdas proklami. La ditšiplo finas sian
eksponon per peto, ke tšiuj kiuj kredas je
Jesuo, la Sendito de Jehovo, lasu sin bapti en
vatro kaj spirito, nome de Dio la Patro, Dio la
Filjo, kaj Dio la Santa Spirito!
La publiko estas eksaltita, malpli pro la
entuziasmega ardo de la predikistoj, ol pro la
miriga fakto ke tšiu awdas kaj komprenas en sia
propra gepatra lingvo, kfazaw la babeltura
tawzigo neniam estus okazinta. Tamen kolektatis
tie pro la festo multe da gentoj: Partoj, Medoj,
Elamidoj, Romenoj, Helenoj, Edžiptoj, kaj
lodžantoj de Kapadokujo, Pontuso, Fryglando,
Pamfylujo, kaj tseteraj regionoj.
– “Tšu ankaw ni baptatu en vatro kaj spirito,
Patsjo?” demandas Edisa, opservante ke tsentoj
da awskultintoj prezentas sin.
La frunto de Joram, ne tiel fatsile impresebla,
kovridžas per severaj sulkoj.
205