La Lukto de Joram - universala esperanto

tušu tiun temon; kiel abelo dži pikus sian dardon
kun hoko kaj veneno en viad hawtod.”
Dum li parolas, Sarea kuntrenas sian kunulon.
Tše la ekstremažo de la halo li destsendas la
tuparon kaj turnas sin al la oktsidenta pordego.
Joram ekkaptis lian intentson kaj promenas sola
džis ekster la Templo. Je la fino de mallonga
interliga strato, en anguldomo, li havas sian
magazenon. Tie li jam trafas sian ditšiplon Irad.
– “Majstro, mi kuris tši-tied por sertši helpon.
La Galilujanoj estis furietsaj!”
Efektive, Joram vidas siajn komizojn pretaj kun
bastonoj.
– “Kaj Timon?”
– “Elektis la partion de la Galilujanoj!”
– “La malsad ulo!”
Malantawe en la magazeno iu flanked šovas kurtenon.
Edisa, vestita per mantelo kaj vualo, staras
preta por eliri.
– “Patsjo, ni ekiru al la vilao. Tiuj perfortuloj povus
ja persekuti vin.” Ankaw Irad tiel konsilas.
– “Kiam la tempo estos veninta, mi iros, infano.
Tio, kion mi diris en la Templo, estas mia vera
opinio. Tiu kiu kapablas kontrawdiri min, li faru
tion.”
Kiam kliento enpašas la magazenon, Joram
persone iras renkonte al li. La servistaro sekfas
kaj malfide opservas. Tšu tiu atšetanto de
trantšilo eble estas elsendita esploristo de la
Galilujanoj? Irad tamen restas tše Edisa. Ne dum
momento li deturnas de ši la okulojn.
Kiam la kliento ree trovidžas ekstere, ankaw Irad
forlasas la magazenon.
32