La Lukto de Joram - universala esperanto

la avana tago, kaj sentas ke ši meritas iun kompenseton.
Li konsentas.
La vojo džis lia urba lodžejo estas mallonga, sed
en la templa tširkawažo la homamasa fluado
formizas preskaw baražon. Al Edisa tiele fatsilas
destred gvidi la patron džuste antaw la fortikažo
Antonia. Ši babilas pri la palatso de Herodes,
kiun ili preterpasas, plue pri la Pordego de
Damasko, kaj pri la urbo mem, kied la vojo
kondukas; sed al ši ne prosperas paroligi la patron.
Tiu nur plupašas distrite, iam tiam
retsitante verson el Jesaja aw Jeremija,
demandante pri šia opinio. Same kiel pliparto de
la judaj virinoj, ši ne flegas proprajn ideojn
tiurilate, sed nur ripetas parker-itajn tsitažojn,
intentse forvagante de la temo.
Tiele ili iretas plu, kfazaw trankfilaj promenantoj
meze de la tumulto, tra malvasta džibanta strato
proksime de la Justitsopordego, kiu serpentas
alsude. Ie-tie oni krotšas tortšojn je la muroj.
Tšiu pašo postulas atenton pro la swarmado kaj
Edisa rimarkas kontente ke ankaw la patro devas
priatenti sian iradon. La vojo kondukas ilin
preter la domod de la eksa tšefpastro Ana kaj
plued džis antaw la palatso de la nun ofitsanta
tšefpastro Kajafa. Jen antawed sagas iu viro,
portante pezan krutšon suršultre. Li kaptas la
atenton de Edisa, tšar estas bela viro kaj li tiel
lerte fosas al si trairon.
Rigardu, la krutšoportanto estas sekfata de du
bronzvizadžaj fortikuloj, kiuj ne delasas lin el sia
vido kaj tamen ne provas džisatingi lin. Kiuj estas
tiuj du junaj viroj? Ši stivolas kaj etš ekhaltas
164