La Lukto de Joram - universala esperanto

komizon pro ties skrupuletso. Li eknotis ke la
rigardoj de la junulo avide postsekfas la staturon
de Edisa. Li stias kion signifas tio. Ke la ditšiplo
ankoraw ne sendis peranton por swati šian
manon, tion Joram altributas al hontemo aw al
iom da mal-indetsosento. Tiu detenemo efikas tše
la rabeno kiel rekomendo, same kiel la severa
lojaletso, pri kiu li estas tserta. Plivole ol al iu
ritša famulo, li ne rifuzos sian konsenton al
ditšiplo kiun li mem estas formizinta.
Posttagmeze de griza pluva tago en la monato,
kiun la Hebreoj nomizas Kislev, Sarea ekfrapas
tše Joram. Edisa kondukas la synhedranon tra la
vestiblo kaj invitas lin bonvole iomete atendi en
apudažejo. Dume ši vekos sian patron.
– “Tšu mia amiko, la granda majstro, estas
ripozanta? Ho! Tiukaze estu la afabletso mem,
tšarma infano, kaj ne dženu lin. Mi havas
tempon.” šajne naive Sarea baras la pordon, tiel
ke la knabino ne kapablas eliri.
– “La patro volonte interrompos sian sieston por
ritsevi estimatan amikon,” tsertigas Edisa.
– “La Tšielo imputu al mi, se mi vekigos latsan
lernigiston,” detenas šin Sarea. La kunesto de la
mastrino en tiu-tši domo estas al mi agrabla kiel
la frukto de la datlopalmo. Lasu al la patro lian
ripozon, mi petas!”
Sarea estas tre komunikema. Li babilas pri la
bonaj negotsoj de la komertso de Joram. Li babilas
pri siaj propraj infanoj kaj montras sin pret-
103