La Lukto de Joram - universala esperanto

ekpensis pri Joram.
– “Tšu ne vere, Rabi Joram, vi volas stii tšu la
profeto kiun vi honoras, instruas diajn veražojn?
Vi volas pli perfekte koni lian mision? Ekstii tšu
li venas de Dio? Iru do kun ni kaj levu vi la gravan
demandon de la Tšefpastro. Viaj sadžetso kaj
prestidžo povos el tio multe profiti.”
– “Ke Li venas de Dio, tion mi jam stias,” respondis
Joram sendžene. Avan du tagoj mi awdis
votšon el la Tšielo proklami: «Mi glorigas Lin kaj
Mi denove glorigos Lin. ”
– “Vi kredis awdi,” korektis Sarea. “Kaj deposte
vi eble kredos etš pli, kredos ke li estas la Plejaltulo
mem!”
– “Ne,” kapsignis Joram.
La viro estas singarda, pensis Sarea. Tšu li
nutrus suspekton?»
– “Vi do faros la demandon?” li insistis. Joram ne
kontrawstaris.
Miro frapas la kolektivon de pastroprintsoj kaj
sadžuloj, kiam ili awdas la respondojn al tšiuj
demandoj de la Herodanoj kaj Sadukanoj. Kiel
akravida, tiu meblofaristo! Kia admirinda sagatso!
– “Donu al la imperiestro kio šuldatas al la imperiestro.
La tributon oni devas pagi!” preskaw
jubilas la Herod-anoj.
– “... kio šuldatas al la imperiestro,” unu Farisajo
korekte provas ilin bremsi. “Sed, se la tributo ne
šuldatas al li, se li transpasas sian awtoritaton,
145