La Lukto de Joram - universala esperanto

116
Enigma Redžokandidato
Sian zonon plenprovizita per mono, sian grizan
mantelon tširkaw la šultroj, sian bastonegon en
la mano kaj dike plandumizitajn sandalojn sub la
piedoj, tiele Joram denove ekvojadžis al Galilujo.
La nova negotsoprizorgisto ritsevis la taskon
detaleme kontifadi kaj tšiun vesperon prezenti
raporton al Edisa.
Jadus aktseptis kun entuziasmo kaj nun
pašadas tšiutage al la vilao. La tie estranta
knabino iam idžos lia edzino, tio estas lia
konvinko, kaj la altaj profitoj refluos en liajd
manojd. Li avide atendegas la tagon en kiu li
sendos fid-indan amikon al Joram kun edzidžopropono.
Estas ankoraw tro frue, asertas lia
patro. Tši-tiu afero estas ankoraw ne sufitše
preparita tše Joram, kiu nun domadže estas for.
Sed milda humoro de la knabino mem, etš se ne
nepre netsesa, tamen povus kunutili al favora
detsido. Estu do kontsientsa, mia bubo, kaj ne
malatentu non Edisa.”
Jadus jam stias kion fari. Tšu li tsetere ne sentas
sin lurata de la tšarma figuro de tiu virino? Kaj
tšu lia menso ne ade projektas manierojn por
familiaridži kaj por šin korligi? Kontakto kun ši,
pli intima interrilato, jen lia plej arda deziro. Sed
li ne havas multe da bonšantso. Etš ne unu
solan fojon li trovas šin sola, kiam ši aktseptas
lin en la vespero. Tšiam apudsidas du servistinoj,