La Lukto de Joram - universala esperanto

okuloj en kiuj vivas la junadžo, sed tamen jam
regata per potentso de pliforta volo.
Neniam estas Joram metinta piedon en la
laborejod de jena skulptisto; tio igus lin ledže
nepura. Sed negotsojn li jes plenumas kun tiutši
en-sekrete kontrawromensenta fremdulo,
multajn kaj bonajn negotsojn. Tšiuj art-objektoj
el holtso aw štono aw maldika metalo, kiujn li
ofertas por vendo en sia urba magazeno, portas
lian stampon. Tšar liaj skulptažoj deziratas. La
komertsisto konsultas lin tše tšiu grava atšeto de
juvelštono, de ardžentažo aw de avrumažo, de
tsitroj, harpoj, tsimbaloj, kaj multekostaj armoj,
tšar pri tšiuj tiuj varoj estas Filok elstara
spertulo. Tšiam tamen devas la pagano
alproksimigi sin al la Judo, kiel tsetere ankaw
okazas preskaw tšiun tagnokton en la vespero.
– “La tago estis ritša je benoj, Filok!” diras Joram
per bremsata jubilo en la votšo, kiam la juna viro
estas eksidinta. “Vi ree povas pretigi tri tšetablajn
kreftojn kaj kfin valoražajn kestojn. Mi
gratulas vin refoje pro viaj laboražoj; oni efektive
forširas ilin el miaj manoj!”
La okuloj de la junulo briletas tše tiu lawda
elmontro. Sed tuj malaperas la entuziasmo el liaj
trajtoj kaj tsedas lokon al plimorna animstato.
– “Mi zorgos pri tio,” diras li sufitše nevarme.
Kfazaw tšio estas per tio dirita, la du dum kelkaj
momentoj silentas. Per oblikfa rigardo Joram
baldaw rimarkas, ke lia najbaro prifingras
proprajn pensojn.
– “Vi diras, Joram, ke mia laboro renkontas
aprezon,” fine komentsas la Heleno. “Kaj tamen
14