La Lukto de Joram - universala esperanto

ke ili restu sur siaj lokoj.
– “Joram, mi venas serioze paroli kun vi, delegite
de la Alta Konsilianaro!” komentsas Sarea per
multe da aroganto.
– “La honorinda delegito estu bonvena. Li sidigu
sin por trankfile komuniki al mi la mesadžon.
Jen estas pokalo de la plej bongusta vino, kiun
Damasko iam liveris al la patro de Irad. Ke dži
ekplatšu al via gustosento kiel la spitsažoj de
Šolomo, kaj karesu vian flarsenton kiel la
intsenso de Karmelo.”
– “Por tio mi ne venis. Jenon mi devas diri al vi:
la Membraro indignas pro via konduto. Kie restas
via akuzo kontraw la malamatad Nazaretanod?
Oni akuzas vin pri favoremo por tiu amasodeluranto.
Pri sentsaliigo de la vera mesia senditetso.
Vi devos responsi, riskante portempan eksigon el
la Alta Judžistaro! Al vi konsilatas fari kulpopagan
oferon. Jen la mesadžo de la Alta Kunsido!”
Joram awskultas per trankfila atento. Neniu miro
montridžas sur lia vizadžo, neniu malplezuro, kio
iom konsternas la vizitanton. La alparolito
propensas dum kelka tempo. Tiam li aliras la
štontablon sur kiu staras veršita la altfama vino.
– “Tamen prenu tiun trinkažon, donatson de
Jehovo, Rabi Sarea,” diras li trankfile. “Ke dži
doltšigu vian palaton; ke la beno kiun enmetis la
Sinjoro, penetru en viad sinod kaj santigu la
varmon de viaj internažoj!”
Je tiuj paroloj li mem prenas ardžentan pokaleton
kaj malplenigas džin.
Sarea ne faris etš geston. Tremetas sole liaj
68