La Lukto de Joram - universala esperanto

motivoj kašas sin malantaw tšio-tši? Aw tšu
temas pri la tšiama virino, la virino kaj šiaj
swatantoj? Pretsipe la lasta problemo premas
non Joram. Longe li fiksrigardas antaw sid.
Jadus, tsi estas mem kulpa pri tio, kion tsi kaše
šmiras sur nod Filok, li findetsidas. – «Edisa, tsi
ne timas malopservi la Ledžon, malpurigi tsin pro
Filok. Kaj tsi, Filok, tsi... pri kio mi kulpigu tsin?
Tšu tsi plezurigas tsiajn okulojn, direktante ilin
al tšarma Judino, tsi pagano? Vana provo, viro!
Tion tsi ja devus stii! Aw... tšu eble džuste tial tsi
iris for? Por indulgi šiajn sentojn, ne intsiti ilin
plie?... Bele far-ite, Filok! Sadže. Noble. Tsi estas
pagano nur je duono. Pli tawga ol multaj
plenjudoj. Tsi stias kio nomizatas sinkontrolo! Tsi
sertšas senpezigon apud la juda Profeto, Kiu
parolas la veron, kiu estas la Vero mem, tšu ne?
Joram ridetas. Tšu li ver-džuste rezonis? Tšu li
realetse solvis la problemon, starigitan de lia
tširkawažo?
Li formizas la intentson forrifuzi non Jadus el sia
hejmo. Non Edisa li refoje admonos, ledžotekstojn
enmane. Kaj plu ne invitos non Filok tiel
senpripense. Al vojadžado li diros adiaw: lia
posteno estas tše la filjino.
En Jeruzalemo li tsetere devas plenumi taskon.
Jam dum la unuaveninta kunsido de la Alta
Konsilio li ekkaptas džin. Pritemas la
Nazaretanon. Joram pledas por la awtentetso de
Lia misio kaj maljesas ke Li volas pretendi sin
Dia. Tuje senkatenigas sin ripostado: dudek
membroj samtempe interrompas lian pledon.
– “Mia Patro kaj Mi, Ni estas unu. Tion li diris
134