La Lukto de Joram - universala esperanto

– “La konfuzo de Babel estas, kara Edisa!” diris
Rabeno Joram al sia filjino, dum ili kune sertšis
trairon al la Šafpordego.
– “Hej , turbanulo, movu tsin for!”
– “Foratšidžu, maljunulo!”
– “Ek, mi diras al tsi!!”
– “El mia vojo, Judo!”
– “Mi salutas vin, floro de Judujo.”
– “Haltu!!”
– “Post Vi, Rabi!”
Jen kriis glatrazita rajdisto en romena lingvo, tie
vokis kruda veturigisto en la širia, alie kritšis
talarvestita azenrajdanto per galiluja aktsento.
Arama kaj hebrea ne malaperadis el la lufto. La
flatema saluto por Edisa sonis helene, sed la
knabino etš ne supred rigardis pro dži.
– “Atenton!” avertis ši ektimigite.
Džustatempe ši ekkaptis sian patron je la brako
kaj tiris lin for de antaw la radoj de malpeza
romena tšareto.
– “Jesjes Babel en Sion dži estas; Babel, Babel!”
meditis Joram denove.
Edisa ne awskultis. Pala pro timo ši sertšis
liberan lok- eton, kied ši delikate kuntiris la patron.
Edisa estis deksepjara Judino, flekstalia kaj
fortikstatura. Avrumaj ringegoj ornamis šiajn
plenrondajn, eburblankajn brakojn. Avrumaj
estis ankaw la ringoj je oreloj kaj fingroj. Ši
portis blankan robon kaj flateman, palbluan
vualeton. Tši-trae brilis viglaj, grandaj okuloj,
sub forte kurbidžintaj malhelaj brovoj. Kiel la
ledžere kurbidžinta nazo, tiel ankaw la
karnoplenaj vangoj, kiuj desegnidžis tra la fajna
8