La Lukto de Joram - universala esperanto

Templo apud la Trezorejo. Joram awskultas kun
atento sed ne miksas sin en la disputod estigitan
fare de kelkaj Skribistoj.
La granda majstro ne lasas ke oni plektu lin en
mašojd per alkonduko de virino, kaptita tše
adultado. Klare li preferas pentofaron al morto de
la pekulino.
– “Morala liberigo!” pensas Joram. “Tiu-tši Jesuo
lawaspekte plene kunformigas sin al tiu hypotezo.
Tšu li estas la Mesio? Se jes, tiam li ankaw
ne fanfaronas, nomizante sin «Lumo de la mondo».
Tiam li estas rajtigita sin apogi sur sia
propra atestado kaj sur tiu de sia «Patro, kiu
sendis Lin kaj al Kiu Li iros returne.”
Awdu! “Se vi restos en mia instruo, vi ekkonos
la veron kaj la vero igos vin libera.” Joram devas
regi sin por ne aplawdi. Vere, jena «savanto el
anima mizero» firmigas lin kontraw liajd
multnombrajd kontestantojd. Joram sentas
soklon starigita por sia koro. Li havas la senton,
ke tie-tši oni parolis spetsiale por li; ke oni kuradžigis
lin por prave kaj brave montri sin en la
venonta post-tagmezo. Li povos utiligi la proprajn
parolojn de tiu plej granda inter tšiuj majstroj,
kiu ja povus esti la Mesio... ne – tše Moseo kaj
Abraham! – kial la lango ne diru malkaše tion
kion tiel akre vidas la inteligento: Kiu la Mesio
estas!!
Joram stias ke oni vokis nek non Nikodem nek
non Josef el Arimatea al la kunsido de la Alta
Judžistaro. Kiu stias tšu etš la tšefpastro estas
78