La Lukto de Joram - universala esperanto

– “Pigruloj! Revantoj! Idiotoj! Jen viaj aliantsanoj
en tiu medio!” li ekfulmas kontraw nod Izboret.
“Pli fortajn virojn ni devas sendi, virojn kiuj kuradžas
interveni kaj Lin vipos al ekago. Tiuj-tši
nur kuradas malantaw Li kfazaw infanoj, awskultante
kaj silentante. Rigardu, tie pasas Sarea,
la Altkonsiliano, en sia blanka vojadžorobo. Se ni
povus tiun varbi!”
– “Lasu tiun!” konsilas Superulo Ezekia. “Li estas
spiono. Nenio pli. Kaj li agitas kontraw la
Profetod. Etš hodiaw li tion faris, jen en tiu-tši
domo.”
Spiono? La vorto frapis non Joram. Duan fojon li
trovas non Sarea sur la spuro de la Nazaretano.
Tšu li efektive estus elsendita de la grandpastro
por kontroladi la profeton?
Joram forigas sin de la grupo por aliri la synhedran
membron.
– “Tšu vi renaskidšis ditšiplo kaj piede sekfas
jenan profeton?” Sarea tuj demandas,
duonšertse, duonserioze, post la salutoj.
– “Mi volas ekkoni Lin pli intime,” Joram
konfesas. “Vi stias, ke mi admiras Lin kaj
multon de Li espektas.”
– “Tiel ankaw mi nun tenas min rilate Lin,” Sarea
papagas. “Pli kaj pli mi vidas en Li la Atendatan,
la Liberigonton: Liaj mirfaroj estas grandaj! Mi
vidis vin eniri tše Ezekia, kun Izboret kaj Mathan
el Pella. Trovidžis tie ankaw du sekfantoj el la
sotsieto de la Profeto. Tšu ili tšiuj estas membroj
de la Liberetsopartio? La Nazaretano vivas kun ili
en firma akordo. Aw tšu mi eraras? Tšu vi stias
ilian intentson?”
125