La Lukto de Joram - universala esperanto

Insida Ditšiplo
En la vilao sin anontsas, kun fidžentila rideto,
Irad, la urbomagazena komizo, restinta šajne
fidela kaj fidinda. Li ne vidis sian mastron depost
pluraj tagoj kaj deziras paroli kun li. Envere
estis lia patro kiu konsilis tion al li. Nu, ankaw
sën tiu konsilo Irad stius bone kion fari. La patro
havas planon. “Jen kušas la tselo de via egzisto,
Irad. Tsi devas rekonduki nian domon al la rango
de mia propra patro kaj estidži rabeno. Por tio tsi
devas bone servi, komplezi kaj honori la mastron,
kiu ebenigos al tsi la vojon!”
Jene parolis la patro, kaj Irad ekiris. Tiam, ne
tial. Iras sentas sin pli ritša je negotsista ol je instruista
sango. La horoj en la butiko estas al li pli
valoraj ol tiuj tše la piedoj de Joram en la templogalerioj.
Li ja havas sian propran revon pri la
estontetso. Kiel la patro Irad ne volas strebi al sia
tselo. Post malritša komentso, la patro ja
suktsesis rikolti nur malgrandan posedažon,
helpe de vinkomertsado, danke al multe da
šparado kaj penado kaj oftaj humiligoj fare de
multiu konsiliano, al kiu li ofertis sian vinon. Li
havas intentson pri kiu la patro stias nenion.
Mastro li volas estidži, de la bone provizita kaj
klientoritša butiko en kiu li servadas. La
ununura filjino mem de la rabeno portos tšion-tši
en liajd manojd! Sole por tiu tselo li do
aspektigas sin atentema kaj diligenta ditšiplo en
la Templo, dum eskapas al li neniu vendista
59