La Lukto de Joram - universala esperanto

frenezajn iluziojn pri Si mem? Neniam iu, sin
kredante la Mesio, imagis esti efektiva filjo de
Dio! Kaj nun Li, Kiun mi kredis esti la Sendito...”
– “Tion vi plu kredas, Rabi. Tsetere, pro kio Li do
në estus tia?”
– “Kiel Dion mi nepre ne kapablas Lin aktsepti!!
Aw tšu tsi pensas ke mi disrompos la tsentojn da
fadenoj, kiuj ligas min al la Ledžaro de Moseo, al
la Santa Traditsio de Israel, al la unika Popolo de
Dio, kaj al la Prapatraro!? Same fatsile tsi povus
postuli ke mi idžu sklavo de hundo aw donu
mian vivon por tia malpura besto!”
– “Instruisto, kial esti maltsedema kiel
brantšonodo? Neniun fadenon vi rompos,
agnoskante la Senditon de via Jehovo, pri Kiu
atestas viaj kredo kaj traditsio. Sed nova avrumfadeno
ligos vin al la Tšielo, se vi lokizos la Filjon
de via Dio inter vi kaj via Jehovo! Tšu Tiu-tši, via
Mesio, ne estas džemelbildo de via Jehovo? Tšu
Li ne posedas Ties potentson redoni la vivon al
mortintoj? Tšu Li ne estas justa en tšiaj
vivokondutoj? Tšu Li ne estas bonkora kaj
altanima kiel vera, admirinda Dio? Kaj pli bela ol
nura homido? Honestaj homoj ni devas esti, vi
diris iam al mi, Joram! Kaj kio pli estas: en
Jeruzalemo ni sidas en sortšistina kaldrono, en
kiu la tsentoj da spiritaj venenoj jam ne estas
distingeblaj, etš malpli disigeblaj. Ni staras meze
de blinduloj, šajnsantuloj, egoemuloj, kaj
orgojluloj, kiuj dispremas sian kontsientson, džin
forvendas! Tšu ankaw vi idžis unu el tiuj,
Rabeno? Tšu ankaw vi same malmolkape tenegas
je tio kion vi šatas kredi, je malprudenta avan-
152